مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تمام آنچه را ذكر كرديد جزء كفّار شمرده مى‌شوند؛ هرچند برخى از آنها جزء اقليّت‌هاى رسمى هستند.

منظور از جمله «ذاتاً حرام است» خارج نمودن موردى است که بالعرض حرام شده است. مثلا زن در حال حیض، یا ماه مبارک رمضان بر شوهرش حرام است که این حرمت ذاتى نیست، و لذا جماع آنها، زنا محسوب نمى شود; امّا اگر با هم عقد زوجیّت نخوانده باشند، ذاتاً حرام است. و امّا منظور از جمله «بدون شاهد و سوگند...» این است که ادّعاى اشتباه کافى است، و لازم نیست او را وادار به سوگند کند، و اگر احتمال صدق وجود ندارد، سوگند بى فایده است. ادّعاى (اشتباه و ناآگاهى) نیز خواه در جهت حکم باشد یا موضوع، یکسان است.‌

درصورتی‌که قصد تبرّع داشته باشد شرعاً چیزى به او تعلّق نمی‌گیرد ولى اگر قصد تبرّع نداشته باشد، با توجّه به این‌که این کار طبق قرارداد وظیفه او نیست و نیاز به اجیر دارد، می‌تواند اجرت کار را خود بگیرد.

اگر فاعل و مفعول هر دو راضی بوده اند حد بر هر دو نفر جاری می شود.‌

توصيه حقير اين است كه بايد در مسئله كنترل مواليد، مانند همه مسائل اجتماعى، از افراط‌وتفریط پرهيز كرد و تنها مسائل كوتاه مدّت را در نظر نگيرند و به واقعیت‌ها توجّه كنند; نه شعارها.

بله منتهی آشی باشد که به‌عنوان غذا مصرف شود و کامل باشد.

در موقع قيام نبايد بدن و پاها را حركت دهد و به طرفی خم شود يا به‌جايى تكيه كند، ولى اگر از روى ناچارى باشد مانعى ندارد.

بگویند «اللهم اقض حاجتی هذا» و آن را تکرار کرده و هر بار نیت حاجتی خاص کنند.

در قنوت اين نماز هر دعايى كافى است، ولى مناسب است اين دعا را به‌قصد ثواب بخواند: «اللَّهُمَّ اهْلَ الْكِبْرِياءِ وَ الْعَظَمَة وَ اهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ اهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ اهْلَ التَّقْوى‏ وَ الْمَغْفِرَةِ اسْئَلُكَ بِحَقِّ هذَا الْيَوْمِ الَّذِى‏ جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمينَ عيداً وَ لِمحَمَّدٍ صلی‌الله عَلَيْهِ وَ اله ذُخْراً وَ شَرَفاً وَ كِرامَةً وَ مَزيداً انْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُدْخِلَنِى‏ فى‏ كُلِّ خَيْرٍ ادْخَلْتَ فيهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُخْرِجَني مِنْ كُلِّ سُوءٍ اخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ خَيْرَ ما سَئَلَكَ بِهِ عِبادُكَ الصَّالِحُونَ وَ اعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُكَ الْمُخْلَصُونَ».

قصد اقامت از لحظه ورود است و با خواندن یک نماز چهار رکعتی تثبیت می‌شود.

در فرض سؤال مانعى ندارد.‌

درصورتی‌که مطالب کلی مانند روزنامه‌های معتبری باشد اشکالی ندارد.

در ركعت سوم و چهارم نمازهاى سه ركعتى و چهار ركعتى مخير است كه حمد بخواند (بدون سوره) يا سه مرتبه تسبيحات اربعه يعنى «سبحان‌الله وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا اله الا الله وَ الله‌اکبر» بگويد، بلكه یک‌مرتبه نيز كافى است و مانعى ندارد در یک‌رکعت حمد و در ركعت ديگر تسبيحات بگويد.

لازم است مطابق آنچه در قرآن های مشهور نوشته شده قرائت کنید و این قرائت نیز با علم امروز مطابقت دارد که شرح آن را می توانید در تفسیر نمونه مطالعه نمایید.‌

فقط به اندازه دیه می توانند دریافت نمایند.