مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر محذورى ندارد، منتظر وقت افطار خودش باشد.

در فرض مذکور باید طبق اوقات شرعی مناطق معتدل عمل کنند.‌

در مورد روزه مناطقی که روز یا شب آن‌ها خارج از متعارف است (مثلاً بیش از 18 ساعت) باید روزه خود را مطابق مناطق معتدله در آن زمان بجا بیاورد مثلاً همان زمان را در تهران یا قاهره در نظر بگیرد که طول شب و روز چقدر است زیرا آن مناطق طلوع و غروب و نصف‌النهار دارند سپس با افق خود آن را تطبیق کند؛ و به تعبیر دیگر اگر در آن فصل از سال در منطقه معتدله موردنظر، طول روز 14 ساعت است، آن‌ها هم 14 ساعت روزه می‌گیرند به این معنا که از طلوع فجر آنجا شروع می‌کند و 14 ساعت روزه می‌گیرد و در زمستان ‌که روزهای منطقه معتدله موردنظر مثلاً 12 ساعت است، باید از طلوع فجر آنجا شروع کند و 12 ساعت روزه بگیرد (مطابق مثال بالا) البته اگر به‌جا آوردن روزه کامل برای آن‌ها مشقت ندارد مقدم است.

درصورتی‌که توانایی داشته باشد تمام مدت را روزه باشد مگر این‌که عسر و حرج داشته باشد.

اگر ساعت سالم باشد یا درصورتی‌که معمولاً درست کار می‌کرده است تحقیق محسوب می‌شود.

در فرض سؤال کفاره‌ای ندارد (امساک در این موارد تأدیبی است).

این مطلب نسبت به امور مختلف متفاوت است مثلاً در مورد روزه، روز از اذان صبح شروع می‌شود و تا اذان مغرب ادامه دارد.

اگر به نیت فرار از کفاره نبوده و بعداً امساک نکرده کفاره ندارد.

تا قبل از ظهر می‌توان افطار کرد مگر این‌که نذر روزه معینی کرده باشد که افطار کردن آن حرام است.

در این‌گونه موارد دقت لازم است.

حکم روزه ماه رمضان را دارد و صحیح است.

بهتر است براى نماز مغرب در مسجد حضور یابند و اگر به آن‌ها اصرار بر افطار شود، می‌توانند افطار کنند و روزه آن‌ها صحیح است.