مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر محذورى ندارد، منتظر وقت افطار خودش باشد.

در این‌گونه موارد دقت لازم است.

در مورد روزه مناطقی که روز یا شب آن‌ها خارج از متعارف است (مثلاً بیش از 18 ساعت) باید روزه خود را مطابق مناطق معتدله در آن زمان بجا بیاورد مثلاً همان زمان را در تهران یا قاهره در نظر بگیرد که طول شب و روز چقدر است زیرا آن مناطق طلوع و غروب و نصف‌النهار دارند سپس با افق خود آن را تطبیق کند؛ و به تعبیر دیگر اگر در آن فصل از سال در منطقه معتدله موردنظر، طول روز 14 ساعت است، آن‌ها هم 14 ساعت روزه می‌گیرند به این معنا که از طلوع فجر آنجا شروع می‌کند و 14 ساعت روزه می‌گیرد و در زمستان ‌که روزهای منطقه معتدله موردنظر مثلاً 12 ساعت است، باید از طلوع فجر آنجا شروع کند و 12 ساعت روزه بگیرد (مطابق مثال بالا) البته اگر به‌جا آوردن روزه کامل برای آن‌ها مشقت ندارد مقدم است.

حکم روزه ماه رمضان را دارد و صحیح است.

اگر ساعت سالم باشد یا درصورتی‌که معمولاً درست کار می‌کرده است تحقیق محسوب می‌شود.

احتیاط مستحب است که تا اذان مغرب صبر نمایند.

این مطلب نسبت به امور مختلف متفاوت است مثلاً در مورد روزه، روز از اذان صبح شروع می‌شود و تا اذان مغرب ادامه دارد.

بهتر است براى نماز مغرب در مسجد حضور یابند و اگر به آن‌ها اصرار بر افطار شود، می‌توانند افطار کنند و روزه آن‌ها صحیح است.

تا قبل از ظهر می‌توان افطار کرد مگر این‌که نذر روزه معینی کرده باشد که افطار کردن آن حرام است.

لازم است قبل از اذان صبح برای روزه ‌امساک کنند و احتیاطاً 5 دقیقه بعد از تمام شدن اذان، نماز صبح بخوانند.

مستحب است روزه‌دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار بخواند، ولى اگر حضور قلب ندارد، يا كسى منتظر اوست، بهتر است اوّل افطار كند، امّا به‌قدری كه بتواند نماز را در وقت فضيلت به‌جا آورد.

اگر روزه را شروع کرده باید ادامه دهد ولی در مورد افطار می‌تواند افطار کند.