هرگونه هزینه‌ای که زائد بر نیازهاى مشروع انسان باشد، نوعى اسراف و تجمّل گرایى است; البتّه شئون افراد، مختلف است و براى تشخیص مصداق، باید به عرف متعهّد و آگاه مراجعه کرد.
معمولاً در اصول فقه، که صحبت از امارات شرعیّه و عقلائیّه مى شود، مى گویند: «امارات عقلائیّه باید در زمان شارع باشد و به امضاى شرع برسد ولو به عدم ردع»؛ ولى در مسأله علم قاضى که در دنیاى امروز مهمترین طریق اثبات جرم است راه بسیار باز و برنامه کاملاً روشن است.
اگر عرف او را کثیر الشک بداند احکام شاک بر او بار می‌شود ولی غالباً کسی کمتر از معیاری که در رساله بیان‌شده است شک می‌کند را عرف کثیر الشک نمی‌داند.
چنانچه استفاده از این امور جزئی در عرف ادارات معمول باشد اشکالی ندارد.
چنانچه اجاره فقط براى زراعت بوده، حفر چاه و برداشت آب احتیاج به اجاره دیگرى دارد مگر این که در عرف محلّ اجاره زمین، همراه با اجاره حفر چاه و برداشت آب باشد.
آنچه در عرف و عادت محل جزء حریم و نیازهاى آبادى محسوب مى شود، جزء توابع موقوفه است و زاید بر آن جزء انفال مى باشد و اگر چیزى از انفال را زاید بر آنچه که گفته شد، جزء موقوفه قرار داده باشند، وقف باطل نمى شود; بلکه اضافات باطل مى شود.
در صورتی که در نظر عرف دارای ارزش باشد و درآمد مشروع و حلالی برای آن متصور شود، وقف کردن آن با شرایط شرعی مانعی ندارد.
1-بله ولی سرقت حدی نیست.2-منظور این است که در عرف مخفیانه حساب شود.3-باید اخراج هم مخفیانه باشد.
این امر کار سختی نیست، نوع موسیقی‌هایی که افراد خلاف برای مجالس لهو و فساد استفاده می‌کنند میان مردم شناخته‌شده است و در مواردی هم که شک داشتید اجتناب کنید.
عرف یعنی افراد فهمیده و متدین از توده‌های مردم؛ و گوش دادن به موسیقی حرام باعث حلال شدن آن نخواهد شد.
