مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

شامل نماز احتیاط نیز می‌شود.

اشخاص وسواسى بايد به‌یقین و شک خود عمل نكنند بلكه مطابق اشخاص معمولى عمل كنند خواه يقين براى آن‌ها حاصل شود يا نه و الا در بسيارى از موارد نمازشان باطل خواهد بود.

«كثير الشك» يعنى كسى كه زياد شك می‌کند نبايد به شک خود اعتنا كند، خواه در عدد ركعات نماز باشد، يا در اجزاى نماز، يا شرايط نماز.

در فرض سؤال مانند کثیرالشک است و چنین کسی نباید به شک خود اعتنا کند.

كثير الشك كسى است كه بگويند زياد شك می‌کند و اگر كسى در يك نماز سه مرتبه شك كند يا در سه نماز پشت سرهم شك كند كثير الشك است.

در فرض سؤال حکم کثیرالشک را دارد و کثیر الشّک بنا را برطرفى می‌گذارد که مفید به حال او است.

اگر كسى در مكان مخصوصى (مثلاً وقتى در میان جمع نماز می‌خواند) زياد شك می‌کند فقط در همان‌جا اعتنا به شک خود نمی‌کند و در بقیه ی موارد به شک خود اعتنا می‌کند.

احتياط آن است كه اگر وقت باقى است عمل را انجام دهد؛ مگر اینکه به سرحد وسواس برسد.

هرگاه كثرت شك مخصوص به مورد معيّنى نيست هر شكى كه مى‌كند داخل دايره آن محسوب می‌شود.

ملاک این است که در عرف بگویند زیاد شک می‌کند لذا فرقی بین شک در نماز واجب و مستحب نیست.

هرگاه انسان شك كند كثير الشك شده يا نه بنا می‌گذارد بر اين‏كه كثير الشك نشده و به‌عکس اگر كثير الشك بوده تا يقين نكند به حال معمولى برگشته، بايد به شک خود اعتنا نكند.

هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در حال حاضر اگر ارکان نماز اضافه نمی‌شده و در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده اعمال گذشته صحیح است و از این به بعد مراعات نماید.