مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بلوغ و رشد ملازم یکدیگر نیستند و غالباً رشد بعد از بلوغ است.

در صورتى که شرایط شخص جانى تغییر نکرده، ادّعاى اعسار از او پذیرفته نیست; ولى اگر شرایط عوض شده، مثلا در این اثنا ضرر و زیان مهمّى به او رسیده، این ادّعا با شهادت شهود از او پذیرفته مى شود.‌

در صورتى که در عرف عقلا به عنوان حقّى براى قارى شمرده شود، کسانى که مى خواهند تکثیر کنند باید با موافقت او باشد.

مشکل است و باید به دیه مصالحه کند.‌

مدّاحان عزیز شایسته است نکات زیر را رعایت نمایند.1. سخنان این عزیزان باید برگرفته از مدارک معتبر (کتاب و سنّت) باشد و شأن و مقام امام حسین (علیه‌السلام) و شهداى والامقام کربلا در محتواى اشعار به‌طور کامل حفظ‌شده و اهداف این قیام عظیم براى عموم تبیین گردد.2. ازآنجاکه مدّاحى ترکیبى از علم و هنر است، نسل‌های قدیمى، تجربیات خود را به نسل جوان منتقل کنند و با آموزش عقاید، سطح فکر و اندیشه دینى آنان را بالا ببرند.3. همچنین نسل جوان احترام به پیش‌کسوتان را در این مجالس حفظ کنند.4. از چراغ سبز نشان دادن نسبت به گناه، به خاطر عزادارى در مجالس وعظ و مدّاحى اجتناب شود و توصیه به تقوى گردد.5. هرچند دین از سیاست جدا نیست، ولى غلتیدن مدّاحان در مسائل جناحى صلاح نیست.6. برخى قصد دارند خرافات را با واقعه عاشورا مخلوط کنند و دشمن نیز از این مسئله سوءاستفاده می‌کند و به دین ضربه می‌زند. مراقبت نمایند!7. مراقب باشید کارهایى که بدعت‌آمیز است وارد مقوله عزادارى نشود.8. آهنگ مدّاحان محترم نباید شباهت با آهنگ‌های مجالس لهو و فساد داشته باشد و از سبک‌هاى نامتناسب و مبتذل در مدّاحی‌ها بهراسید و دوری‌کنید.9. اجازه ندهید آلات موسیقى، آگاهانه یا ناآگاهانه در مجالس عزادارى استفاده شود.10. از روضه و مصیبت‌های سخت، حتّى الامکان پرهیز شود.11. از طرح کردن مسائلى که بوى غلو درباره ائمّه دین (علیه‌السلام) و سایر بزرگان می‌دهد، اجتناب گردد.12. از مسائلی که بوى کفر می‌دهد اجتناب شود و حریم خدا، پیامبر و ائمّه اطهار (علیهم‌السلام) را حفظ کنید.13. تقویت نظام، رهبرى و مراجع باید مدنظر قرار گیرد و عشق به امام زمان (عج) در همه مجالس به‌عنوان اساسی‌ترین مطلب، زنده نگه‌داشته شود.14. اجازه ندهید در مجالس عزادارى عدّه‌ای برهنه شوند; زیرا این‌گونه عزاداری‌ها در سیره ائمّه (علیهم‌السلام) روایت نشده است و بهانه دست دشمن ندهید.15. عزادارى به صورتی نباشد که آسیب جدی به بدن برسد; زیرا شرعاً درست نیست.16. اجازه ندهید برخى تعبیرات موهن در عزادارى به‌کاربرده شود.17. وعاظ و مدّاحان محترم باید وقت نماز را رعایت نموده و در وقت نماز برنامه‌ای جز نماز نداشته باشند.18. مجالس طورى نباشد که موجب خستگى و دل‌زدگی مردم به‌ویژه جوانان گردد.19. مدّاحان باید مناعت طبع را رعایت کنند و مواظب باشند با رفتار و گفتار خود به دین ضربه نزنند.20. اگر براى جایى دعوت شدید هیچ‌گاه خلف وعده نکنید.21. حریم یکدیگر را در مجالس حفظ کنید.22. در عزادارى زیاده‌روی نکنید.23. سعى کنید خودستایى در برنامه‌هاى خود نداشته باشید.اگر تواضع کنید بزرگ می‌شوید.24. عمل شما باید طورى باشد که متناسب با موقعیت شما باشد؛ و بدانید قدم، جاى پاى شاعرانى چون فرزدق می‌گذارید و متخلّق به اخلاق حضرت امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش باشید تا سخنان شما بر دل نشیند و به مصداق «کونوا دعاة للناس بغیر السنتکم»(1) همه شنوندگان از آن‌ها الگو گیرند.به‌یقین این مراسم عظیم با شرایط فوق خارى در چشم دشمنان و سبب تقویت اسلام و مسلمین است.موفّقیّت همه عزیزان را در سایه الطاف الهى و عنایات خاصه سالار شهیدان کربلا (علیه‌السلام) مسألت داریم.

نذر در مورد كارهايى صحيح است كه انجام آن ممكن باشد.

هرگاه چيزى را كه اجاره داده تحويل مستأجر دهد، امّا او تحويل نگيرد، يا تحويل بگيرد و از آن استفاده‏اى نكند، بايد مال‌الاجاره را بپردازد.

واجب است چهل روزه نذر را بجا آورد.

با توجه به اینکه در عرف، این مساله به صورت یک شرط ضمن عقد در آمده تا زمانی که زن در خانه پدر است و به خانه شوهر نیامده نفقه ای بر عهده او نیست مگر اینکه پدر نپردازد ولی در صورتی که زمان آن بیشتر از حد معمول و متعارف باشد پرداخت نفقه بر عهده شوهر است.‌

روزه مستحبی اولاد اگر اسباب اذيّت پدر و مادر شود جايز نيست، ولى اجازه گرفتن از آن‌ها لازم نمی‌باشد.

اگر دست آب کافی دارد، رطوبت گرفتن از اعضای دیگر خالی از اشکال نیست.‌

وکالت باطل می‌شود

آنچه از تقطیر مشروبات الکلى به دست می‌آید همان حکم را دارد. در این صورت پاک است.

نجس نیست.

در مصالحه، باید دو طرف حساب باهم مصالحه کنند و داماد نمی تواند از طرف پدر مصالحه را انجام دهد؛ ولی انتقال ذمّه یا تضمین آن راه‌حل مناسبی است به این صورت که در نقل ذمّه به ذمّه، بدهی فرد دیگری را بر ذمّه خود می‌گیرد؛ مانند جایی که فردی به طلبکار مراجعه می کند و می گوید بدهی فلان شخص بر عهده من است و طلبکار نیز قبول می¬کند. در اینجا بدهی منتقل می شود و شخص ثالث هم نمی تواند در آینده برای دریافت بدهی به بدهکار مراجعه کند؛ و یا ضمن ذمّه به ذمّه است؛ مانند غالب ضمان های امروزی که اگر بدهکار بدهی پرداخت نکرد، ضامن باید پرداخت کند. در این صورت، بدهی منتقل نمی شود و بدهکار مدیون است و اگر از ضامن بگیرند، ضامن می تواند خسارت را از بدهکار طلب کند و در نظر داشته باشید در هر دو صورت نقل یا ضمن ذمّه به ذمّه قبول طلبکار شرط است.در این مسئله نیز داماد می تواند بدهی پدر را یا به ذمّه خود منتقل کند و یا تضمین نماید که با قبول زوجه صحیح است.