مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سرمه كشيدن در حال احرام موجب كفّاره نمى‌شود؛ مگر این‌که بوى خوش در آن باشد، كه در اين صورت اگر عمداً سرمه بكشد احتياط آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.

سجده كردن بر تمام انواع سنگ‌ها جايز است؛ چه مرمر باشد، يا سنگ‌های سياه معدنى، يا سنگ گچ و آهك قبل از آن‌که پخته شود. بنابراين، سجده كردن بر تمام سنگفرش‌های «مسجدالحرام» و «مسجدالنبی» كه از اين قبيل است اشكالى ندارد.

ماليدن روغن غير معطر كفاره ندارد، در ضمن كفاره روغنى كه بوى خوش دارد على‌الاقوى است نه على‌الاحوط.

طبيب به‌هرحال ضامن است، چون كوتاهى كرده است.

مجنون تكليفى ندارد و احرام بر او واجب نيست؛ و اگر بدون احرام وارد مکه شود اشكالى ندارد.

درصورتی‌که زوج و زوجه باهم در خلوت زندگی کرده باشند ادعای زوجه بر دخول پذیرفته می‌شود و در این صورت مهریه مطابق آنچه در عقدنامه آمده باید پرداخت شود مگر اینکه ثابت شود تدلیسی از سوی زوجه و بستگانش انجام‌گرفته است به این معنی که گفته باشند زوجه از هر نظر سالم است.

احتیاط آن است که بدون اجازه شوهر نرود.‌

به مقدارى كه خودش مى‌تواند انجام دهد و نايب هم بگيرد.

این مسئله تابع قرارداد شماست هرگاه سخن از منافع به‌طور مطلق بوده، شامل شیر و مانند آن نیز می‌شود.

کراهتی ندارد.‌

تغيير تقليد از مجتهدى به مجتهد ديگر: (عدول)، جايز نيست بنا بر احتياط واجب، مگر آن كه مجتهد دوم اعلم باشد و اگر بدون تحقيق عدول كرده بايد بازگردد.

اگر سال اوّل استطاعت اوست و قدرت بر اعمال حج، حتّى به شكل اضطرارى ندارد، مستطيع نبوده و حج بر او واجب نيست، ولى براى داخل شدن به مکه بايد مُحرم شود و با انجام اعمال عمره مفرده، از احرام خارج گردد، ولى اگر سال اوّل استطاعت او نباشد و قبلاً حج بر او واجب شده، درصورتی‌که اميد به بهبودى ندارد بايد نايب بگيرد تا حج تمتّع را براى او انجام دهد و خودش براى وارد شدن به مکه طبق آنچه در بالا گفته شد عمل كند و چنانچه براى اين شخص انجام اعمال حج تمتّع ممكن باشد، هرچند با انجام اضطرارى اعمال، لازم است محرم شود و هر مقدار از اعمال را كه توانايى دارد خودش يا با كمك گرفتن از ديگران انجام دهد و براى بقيّه نايب بگيرد، ولى در وقوف به عرفات و مشعر، گرفتن نايب كافى نيست.

نماز صحیح است اما مرتکب کار خلافی شده و خلاف احتیاط عمل کرده است.

قبل از حکم حجر مسموع است بعدازآن مسموع نیست.

اگر موجب نجات جان مسلمانی از مرگ يا بيمارى همی‌شود جايز است؛ و عدم رضايت ولی میت مشكلى ايجاد نمی‌کند و فرقى بين مجهول‌الهویه و غير آن نيست; ولى احتياط صرف ديه آن در خيرات براى ميّت است.