مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه ركوع را فراموش كند و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش‏ بيايد كه ركوع نكرده بايد بايستد و به ركوع رود و اگر به حالت خميدگى به ركوع برگردد نماز او باطل است زيرا قيام متّصل به ركوع را به‌جا نياورده است.

هرگاه كسى براثر ناتوانى نماز را خوابيده بخواند، اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد آن مقدار را كه می‌تواند، بنشيند و يا اگر می‌تواند برخيزد و همچنين كسانى كه نشسته نماز مى‏خوانند و در اثناء نماز توانايى ايستادن پيدا می‌کنند بايد بايستند، ولى تا بدن آرام نگرفته است چيزى نخوانند.

قيام يعنى ايستادن، در دو جاى نماز، واجب و ركن است: هنگام گفتن تكبيرةالاحرام و قيام قبل از ركوع كه آن را «قيام متّصل به ركوع» گويند، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و همچنين بعد از ركوع واجب است امّا ركن نيست.

تحفظ نماید و ایستاده بخواند.

چنانچه نشستن روی صندلی سبب شود قیام و رکوع را به‌طورمعمول انجام دهد مقدم است اما اگر این دو را نتواند انجام دهد نشستن بر زمین به صورتی که سجده را کامل انجام دهد مقدم است.

شايسته است در حال ايستادن بدن را راست نگه دارد، شانه‌ها را پايين بيندازد، دست‌ها را روى ران‌ها بگذارد، انگشت‌ها را به هم بچسباند، سنگينى بدن‏ را به‌طور مساوى روى دو پا بيندازد و به محل سجده نگاه كند و با خضوع و خشوع باشد، مردان كمى پاها را باز بگذارند وزنان به هم بچسبانند.

منظور آن است که رکوع از حالت قیام صورت پذیرد بنابراین کسی که بعد از خواندن سوره برای کشتن حیوان گزنده‌ای (مثلاً) خم‌شده و پس‌ازآن بدون آنکه کاملاً بایستد به رکوع برود قیام متصل به رکوع را بجا نیاورده و لذا واجب است کاملاً بایستد و سپس به رکوع برود.

در موقع قيام نبايد بدن و پاها را حركت دهد و به طرفی خم شود يا به‌جايى تكيه كند، ولى اگر از روى ناچارى باشد مانعى ندارد.

نماز باطل نیست.

اشکالی ندارد.

هرگاه توانايى بر ايستادن دارد امّا مى‏داند يا احتمال عقلائى مى‏دهد كه براى او ضرر داشته باشد، يا بيمارى‏اش طولانى می‌شود، يا مثلاً زخم يا شكستگى استخوان او دير التيام پيدا مى‏كند، بايد نشسته نماز بخواند و اگر آن‌هم ضرر دارد خوابيده نماز بخواند.

اگر نمازگزار هنگام قیام پاها را بیش‌ازاندازه گشاد بگذارد به‌طوری‌که از شكل ايستادن بيرون رود نمازش ‏باطل است، مگر اين‏كه ناچار باشد.