مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

قربت مطلقه امر دارد؛ ولی در قصد رجا، امر مشکوک است.

هرگاه كسى براثر ناتوانى نماز را خوابيده بخواند، اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد آن مقدار را كه می‌تواند، بنشيند و يا اگر می‌تواند برخيزد و همچنين كسانى كه نشسته نماز مى‏خوانند و در اثناء نماز توانايى ايستادن پيدا می‌کنند بايد بايستند، ولى تا بدن آرام نگرفته است چيزى نخوانند.

نماز را بايد به‌قصد قربت يعنى براى اطاعت فرمان خدا انجام داد و لازم نيست نيّت را به زبان آورد و يا در اوّل نماز از قلب بگذراند، همين اندازه كه اگر سؤال كنند چه مى‏كنى، بتواند جواب دهد كه براى خدا نماز مى‏خوانم كافى است.

هرگاه اصل نماز را براى خدا مى‏خواند، ولى به‌قصد ريا آن را در مسجد يا در اوّل وقت يا با جماعت انجام مى‏دهد نمازش باطل است، ولى اگر براى ريا نيست بلكه نمازخواندن در اوّل وقت يا در مسجد براى او راحت‏تر است اشكالى ندارد.

هرگاه قصد قربت داشته باشد مانعى ندارد. البته جهر و اخفات را باید رعایت کند.

شايسته است در حال ايستادن بدن را راست نگه دارد، شانه‌ها را پايين بيندازد، دست‌ها را روى ران‌ها بگذارد، انگشت‌ها را به هم بچسباند، سنگينى بدن‏ را به‌طور مساوى روى دو پا بيندازد و به محل سجده نگاه كند و با خضوع و خشوع باشد، مردان كمى پاها را باز بگذارند وزنان به هم بچسبانند.

نيّت بايد تا آخر نماز ادامه داشته باشد و اگر طورى غافل شود كه نداند چه مى‏كند نمازش باطل ‏است.

باید به نیت مافی الذمه (یعنى آنچه وظیفه اوست) بخوانید.

نماز با گفتن «الله‌اکبر» آغاز می‌شود و به آن «تَکْبیرَةُ الإِحرام» می‌گویند (چون با همین تکبیر است که بسیارى از کارها که قبل از نماز جایز بوده، بر نمازگزار حرام می‌شود، مانند خوردن و آشامیدن، خندیدن و گریستن و سخن گفتن).

خیر مستحب نیست.

هركس براى ريا يعنى نشان دادن به مردم نماز يا عبادت ديگرى را انجام دهد علاوه بر اين‏كه عبادتش باطل است گناه كبيره نيز انجام داده است و اگر خدا و مردم را هر دو در نظر بگيرد باز عملش باطل و گناه كبيره است.

تکبیرة الاحرام تابع جهر و اخفات نماز نیست اما تکبیر و حمد و سوره و ساير ذكرهاى نماز را بايد طورى بخواند كه اگر مانعى در كار نباشد حداقل خودش آن را بشنود.