مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر قبلاً از بیمار و یا اولیای او برائت گرفته‌شده و خطا عمدی نبوده دیه بر عهده‌ی او نیست؛ ولی درصورتی‌که کوتاهی کرده باید دیه را بپردازد و شهادت در صورتی است که از آن‌ها بخواهند؛ مگر این¬که اگر اطّلاع ندهد ممکن است این کار تکرار شود.

طوافش باطل است.

در صورتى که قاضى بر اساس این امور حکم صادر کند، تجدید نظر در آن مشکل است. بنابراین قضات مراحل پایین تر پیشنهاد کنند، نه انشاى حکم، تا دست مقامات بالاتر باز باشد، و اگر قاضى معتمد و دقیقى باشد، به مشاهده، یا علم او مى توان اعتماد کرد.

اگر چند سال بگذرد و كفّاره را به‌جا نياورد چيزى بر آن اضافه نمی‌شود.

امانت‌دار و كسى كه مال را امانت می‌گذارد هر دو بايد «بالغ» و «عاقل» باشند، بنابراين اگر بچه نابالغ يا ديوانه مالى را نزد كسى امانت بگذارد صحيح نيست، همچنين نمی‌توان مالى را نزد بچه نابالغ يا ديوانه امانت‌گذار، ولى اگر مميّز باشد و ولی او اجازه دهد می‌تواند امانت را قبول كند.

چنانچه مي داند که از اول تا آخر وقت نماز، به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مي کند بايد نماز را در همان وقت مهلت بخواند و به واجبات نماز، قناعت کند. والا وظيفه آن است که يک وضو بگيرد و فورا مشغول نماز شود و اگر در وسط نماز چيزي خارج شد اعتنا نکند و نماز را بخواند ان شاءالله صحيح است حتي اگر بين دو نماز فاصله زيادي نيندازد با همان يک وضو مي تواند هر دو نماز را بخواند.

در مورد ديات‏ چون بازگشت به دين مالى می‌کند تهاتر ثابت است.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند.

محاذات با علم و يقين و نيز شهادت يك يا دو شاهد عادل ثابت مى‌شود و اگر از اين دو راه ثابت نشد، هرگاه از قول كسانى كه مطلع به آن مکان‌ها هستند گمان قوى حاصل شود كافى است. همچنين از قول كسانى كه اهل خبره هستند و از روى قواعد علمى محاذات را تعيين مى‌كنند، اگر گمان قابل‌ملاحظه‌اى حاصل شود ظاهراً كافى است.

اصل پخش این مسابقات از سیما کار نادرستی است.

هرگاه قبلاً توافق بر شروطى شده و طرفین آن را امضا کرده‌اند، سپس عقد خوانده‌شده، این شروط لازم‌الاجرا است؛ و به‌اصطلاح فقهى از قبیل شروط مبنی علیها العقد است.

آب يا «مطلق» است يا «مضاف». آب مضاف آبى است كه به‌تنهایی به آن آب گفته نشود، یعنی یا آن را از چیزى گرفته باشند (مانند آب سیب و هندوانه) و یا با چیزى مخلوط شده باشد، به‌قدری که به آن، «آب» گفته نشود؛ مانند شربت، آب‌نمک، آب گل؛ امّا آب مطلق آن است كه می‌توان بدون هيچ قيد و شرطى به آن آب گفت؛ مثل آب‌های معمولى. آب مطلق، پاك و پاک‌کننده است؛ امّا آب مضاف چيزى را پاك نمى‏كند، بلكه با ملاقات به نجس، نجس می‌شود.‌

آنچه از رواق‌ها و صحن که مبدل به رواق شده و ضریح و اطراف آن برداشته شود احکام تربت را دارد.

عقد صحیح بوده و نسبت به آن چهارده شاخه گل به نوعی با هم مصالحه کنند.‌

شرط مزبور منصرف به ازدواج دائم است و شامل عقد موقّت کوتاه مدّت نمی‌شود. ولى اگر عقد موقّت براى مدّت طولانى، مثلاً چند سال باشد، زن (طبق شرایط عقدنامه) وکیل در طلاق خواهد بود.