آنچه از قضاى روزه مانده، بعد از ماه رمضان بجا میآورد و اگر قضا را تا سال بعد نگرفته براى هر یک روز روزه یک مد طعام (یعنى معادل 750 گرم گندم) به فقیر بدهد.
هرگاه روزهدار نسبت دروغ به خدا و اهلبیت علیهمالسلام دهد يك كفّاره كافى است و كفّاره جمع لازم نيست.
اگر روزهدار روزه خود را به چيز حلالى باطل كند، بعد كار حرامى كه روزه را باطل میکند انجام دهد احتیاط واجب این است که دو کفاره بدهد و در این مورد میتواند به مرجع دیگری مراجعه نماید.
میتوانید به نانواییهای شهر مراجعه نمود.
هرچند مرتکب گناه بزرگی شده است و باید جدا توبه نماید لکن در فرض سؤال قضای آن روز کفایت میکند و کفاره ندارد.
اگر روزهدار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه كارهاى ديگرى كه روزه را باطل میکند انجام دهد یک کفاره بر او واجب میشود، همچنین اگر کار حرامی را چند بار تکرار نماید یک کفاره جمع بنا بر احتیاط واجب، واجب میباشد.
احتیاط واجب آن است که اگر بتواند تا قبل از ماه رمضان آینده بگیرد.
در فرض سؤال، باید قضا کنند و یک کفاره بپردازند و کفاره تأخیر ندارد.
در فرض سؤال، کفّاره ندارد، خواه جاهل مقصّر بوده یا قاصر؛ ولى اگر عمداً و آگاهانهروزه نگرفته کفّاره دارد و در تمامصورتهای مسئله، قضا لازم است.
هرگاه به گفته كسى كه سخنش قابلاعتماد نيست و میگوید غروب شده افطار كند، بعد بفهمد غروب نبوده، قضا و كفّاره بر او واجب است.
هرگاه روزهدار آروغ بزند و چيزى دردهانش بيايد نبايد آن را فروببرد و الا روزه او باطل مىشود و قضا و كفّاره دارد، ولى كفّاره جمع لازم نيست.
درصورتیکه بیماری او در حدی باشد که اوقات نماز را تشخیص نمیدهد نهروزه بر او واجب است و نه کفاره.
