مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فقط قضا دارد، کفاره ندارد.

بر پسر بزرگ‌تر واجب است روزه‌هايي که والدين براثر عذر شرعي ترک کرده و توانايي بر قضا داشته ولي موفق بر قضاي آن نشده‌اند را بجا آورد و نسبت به غير آن وظيفه ندارد. مگر اينکه وصيتي کرده باشند که مطابق آن بايد عمل کرد. هرچند در صورت امکان شايسته است ساير فرزندان نسبت به آنچه بر آن‌ها واجب نيست نيز اقدام کنند.

آری معصیت هم هست.

اگر پسر بزرگ ميّت نداند كه ميّت قضاى روزه بر ذمّه دارد يا نه واجب نيست براى او قضا بگيرد و اگر اجمالاً بداند مقدارى قضاى روزه بر ذمّه اوست بايد به‌اندازه‌ای كه يقين دارد به‌جا آورد و بيش از آن لازم نيست.

روزه‌هايى كه در حال جنون به‌جا نياورده، بعد از عاقل شدن لازم نيست قضا كند.

چنانچه عذر شرعی داشته است باید برای هرروز دو نفر مسکین را اطعام کند و اگر عذر عرفی داشته بچه‌ها باید بعداً قضا کنند و نیازی به وصیت نیست، البته اگر عذر نداشته و عمدی بوده است باید 62 فقیر را برای هرروز سیر کند.

داشتن روزه قضا مانع از روزه کفاره نیست در ضمن کفاره قسم اول اطعام ده مسکین و یا لباس پوشاندن به ده فقیر می‌باشد و اگر توانایی بر آن‌ها نداشت سه روز روزه است.

در فرض سؤال قضا ندارد.

هرگاه به‌واسطه مستى روزه او ترك شده، بايد قضا كند؛ هرچند مادّه مست‌کننده را از روى اشتباه و يا براى معالجه خورده باشد. بلكه اگر نيّت روزه را قبلاً كرده، بعد در حال مستى روزه را تمام كند بنا بر احتياط واجب بايد قضا نمايد.

در فرض سؤال اگر بعد از غروب آفتاب بوده است روزه صحیح است اما از این به بعد رعایت نمایند.

با توجه به آنچه نوشته‌اید باید به نذر خود عمل نماید، زیرا ملاک، نداشتن روزه قضا هنگام نذر کردن روزه است.

در فرض سؤال جایز نیست و روزه باطل است.