مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مستحب است حرف نزند ولی اعاده لازم نیست.

احتیاط در ترک آن است.

مجنىّ علیه صاحب حق است، و از او به ورثه مى رسد.‌

خون سرنشین موتور بر گردن خودش بوده و دیه شخصى که مجروح شده را باید از مال او (اگر مالى دارد) بدهند.

كسى كه سگ را فرستاده وقتى برسد كه شكار جان داده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن وقت نباشد، آن شکار حلال است. امّا اگر زمانى برسد كه به اندازه سربريدن وقت دارد مثلًا چشم خود را حركت مى دهد يا پاى بر زمين مى زند، بايد سر حيوان را مطابق دستور شرع ببرد وگرنه حرام است.

در فرض سؤال اگر به فقیر داده  کافی است و می توانند به فقیر وکالت دهند خودش ذبح کند و تقسیم آن بین فقرا به هر صورت که باشد مانعی ندارد.‌

اگر چوب یا چیزى مانند آن را عمود بر زمین قرار دهیم، صبح که خورشید طلوع می‌کند، سایه آن به‌طرف مغرب می‌افتد و هرچه آفتاب بالا می‌آید سایه کم می‌شود، وقتی‌که سایه آن به کمترین مقدار رسید و رو به افزایش گذاشت، ابتداى وقت نماز ظهر و عصر است و به‌عبارت‌دیگر خورشید از روى نقطه جنوب بگذرد، البتّه در بعضى از شهرها مثل مکه در بعضى از روزهاى سال هنگام ظهر سايه به کلی از بين می‌رود و آفتاب کاملاً عمودى می‌تابد، در اين‏گونه مناطق موقعى كه مجدداً سايه پيدا شد وقت نماز ظهر و عصر شده است.

درصورتی‌که شیشه مات بوده باشد و زن و مرد یکدیگر را نبینند و تا سقف ادامه نداشته باشد مانعی ندارد.

چنانچه طرفین رضایت به تصرف داشته باشند اشکالی ندارد ولی درصورتی‌که طرفین مطالبه هدیه نمایند آنچه مصرف نشده است را باید برگردانند زیرا مرسوم این است که هدایا را مشروط به انجام عقد و عروسی می‌دانند مگر هدایاى جزئى از قبیل مواد خوراکى و آنچه که مصرف‌شده است که این دو از این حکم خارج هستند.

نیازی به ثلثان شدن مجدد نیست.‌

شیربها معمولاً مبلغى است که در ضمن عقد شرط شده یا قبل از آن توافق شده و عقد مبتنی بر آن است که به پدر یا مادر عروس بدهند، گاهی نیز جزء مهریه است که در این صورت باید به زوجه بدهند.در هیچ‌یک مواردی که برای شیربها ذکر شد داماد حق رجوع ندارد.

شیر دادن به بچه در حال جنابت اشکالی ندارد؛ هرچند بهتر است انسان در همه حال با طهارت باشد.

هرگاه زنى كودكى را شیر دهد با نُه شرط سبب محرم شدن خواهد بود: 1- شیر از ولادت باشد، بنابراين اگر پستان بدون تولّد فرزندى شیر پيدا كند و كودكى از آن بنوشد سبب محرميّت نمى‏شود. 2- بچه از زن زنده بخورد، پس اگر پستان زن مرده‏اى را به دهان بگيرد و شير بخورد اثرى ندارد. 3- شیر آن زن از حرام نباشد، بنابراين اگر شیر بچه ‏اى را كه از زنا به دنيا آمده به بچه ‏اى بدهند به كسى محرم نمى‏شود. 4- شیر را از پستان بمكد، ولى احتياط واجب آن است اگر شیر را در گلوى بچه بريزند با آن زن و محارم او ازدواج نكند. 5- شیر را با چيز ديگر مخلوط نكنند. 6- شیر مربوط به يك شوهر باشد، بنابراين اگر زنى را كه داراى شیر است طلاق‏ دهد بعد شوهر ديگرى كند و از او باردار شود و تا موقع وضع حمل شیرى كه مربوط به شوهر اوّل داشته باقى بماند و مثلًا كودكى را هشت دفعه از شیر مربوط به شوهر اوّل و هفت دفعه از شیر مربوط به شوهر دوم شير دهد آن كودك به كسى محرم نمى‏شود، همچنين اگر زنى از شیر مربوط به شوهر اوّل كودكى را بطور كامل شیر دهد و بعد از شیر مربوط به شوهر دوم كودك ديگرى را شیر دهد آن‏دو به يكديگر محرم نمى‏شود. 7- كودك به واسطه بيمارى شیر را قى نكند، ولى احتياط واجب آن است در اين صورت كسانى كه به واسطه شیر دادن به آن بچه محرم مى‏شوند با او ازدواج نكنند و نگاه محرمانه هم به او ننمايند. 8- كودك پانزده مرتبه، يا يك شبانه روز شیر كامل بخورد، يا آن مقدار شیر به او بدهند كه بگويند از آن شیر استخوانش محكم شده و گوشت در بدنش روييده است و احتياط مستحب آن است كه اگر ده مرتبه شیر بخورد كسانى كه به واسطه شیر خوردن با او محرم مى‏شوند با او ازدواج نكنند و نگاه محرمانه نيز به او ننمايند. 9- دو سال كودك تمام نشده باشد، بنابراين بعد از تمام شدن دو سال اگر به او شیر دهند به كسى محرم نمى‏شود، حتّى اگر پيش از تمام شدن دو سال چهارده مرتبه و بعد از آن يك مرتبه شیر بخورد با كسى محرم نمى‏شود، ولى اگر از موقع زاييدن زن بيش از دو سال گذشته باشد و شیر او باقى باشد و بچه ‏اى را شیر دهد احتياط واجب آن است كه با زنانى كه به واسطه شیر خوردن با او محرم مى‏شوند ازدواج نكند و نگاه محرمانه هم ننمايد.

این دعا مضمون خوبی دارد اما استناد این ختم و این سخن به شیخ بهایی معلوم نیست.‌

در فرض سؤال برای روزه اشکال دارد.