مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تعزیر در تفخیذ بین زن و مرد و حد در تفخیذ بین دو مرد است.‌

در صورتی که کار گسترده ای در زمینه ایجاد مفاسد کرده باشد ممکن است مصداق مفسد گردد و اگر محدود است تنها تعزیر کافی است.‌

اینگونه تعزیرات مخصوصا بعد از صدور حکم اصلی، لازم الاجرا نیست.‌

عمده موارد آن: روزه خواری علنی ، زن و مرد نامحرمی که در بستر مشترک خوابیده باشند، کودکی که سرقت کرده باشد و خود ارضایی و بوسیدن نوجوان از روی شهوت، می باشد.‌

اصل انجام دادن عمل کیفری دارد و تظاهر به آن مجازات دیگری.‌

تعزير منحصر به شلّاق زدن نيست، بلكه جريمه‏ هاى مالى و زندان و حتّى معرفّى خطا كار در وسايل ارتباط جمعى و يا انواع مختلف توبيخ را نيز شامل مى‏شود (البتّه انتخاب هر يك از اين امور بسته به نظر حاكم شرع و چگونگى جرم و خصوصيّات مجرم و ساير امور مربوطه است).‌

در غیر مواردی که ضرورت مهمی دارد جایز نیست.‌

چنانچه قاضى در این گونه امور نیز ماذون باشد و علم از طرق عادى و معمولى بر این گونه امور حاصل گردد تعزیر کردن لازم است، مگر در مواردى که این گونه اقدامات منشا مفاسدى گردد که در این صورت پرده پوشى لازم است و هرگاه با احضارکردن و هشدار دادن و ارشاد نمودن وتعهّد گرفتن ردع و منع حاصل گردد باید به همان مقدار قناعت کرد.‌

این کار صحیح نیست و آثار نامطلوبی دارد. ‌

در فرض سوال کسی که اجبار کرده تعزیر شدید دارد.‌

حبس  ابد یک نوع تعزیر منصوص است.‌

تعزیر بدون اجازه حاکم شرع جایز نیست.‌