مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

قابل توکیل است.

عدالت شرط نیست ولی مصلحت نابالغ باید مراعات شود.

درصورتی‌که دختر هوشیار و رشیده باشد و مصالح خود را تشخیص دهد و مفسده‌ای پیش نیاید، نیازی به اجازه پدر ندارد.

ولایت پدر و جدّ در عرض یکدیگر است، برفرض اینکه هر دو درآن‌واحد اعمال ولایت کنند، ولایت جدّ مقدّم است.

معیار نظر مرجع تقلید دختر است هر چند احتیاط آن است که رضایت پدر را نیز تحصیل نمایند.

در فرض سؤال باید برای پدر قیم تعیین نموده و با اجازه ی قیم ازدواج نماید.

ازدواج شما با آن مرد باطل بوده است و احتیاجی به طلاق دادن ندارد. درعین‌حال خوب است فرد عالمی صیغه طلاق را جاری کند و اگر نزدیکی شده عدّه را رعایت کنید یعنی موقتاً نامزد شوید و بهانه‌ای آن را به تأخیر بیندازید.

درصورتی‌که دختر سن کمی نداشته و دارای رشد کافی عقلی و جسمی بوده و قدرت تشخیص مصالح خود را داشته باشد چنانچه مفسده‌ای پیش نیاید، ازدواج با او بدون اذن پدر مانعی ندارد و منظور از باکره دختري است که قبلاً ازدواج صحیح (و لو مطابق اعتقاد خودشان) نکرده باشد، خواه عضو بکارت موجود باشد، يا نه.

حرف کسی که رضایت دارد و اجازه می‌دهد مقدّم است.

اذن پدر شرط واقعی است و لذا عقد باطل است و اگر علم داشتند نامشروع است و تنها در صورت عدم علم و تصور به حلال بودن حلال‌زاده است.

در صورت امكان به شكلى رضايت پدر را جلب كند، در غير اين صورت عقد آن‌ها اشكال دارد و احتياط واجب آن است كه پسر باقيمانده مدّت را ببخشد و از همديگر جدا شوند و اگر عقد دائم بوده او را طلاق دهد.

دختری که سن او بیش از سی سال است به‌شرط این‌که فرد هوشیاری باشد و بتواند تصمیم بگیرد و مصلحت خود را تشخیص دهد می‌تواند بدون اذن پدر ازدواج کند.