اگر عمداً این کار را کرده باشد نماز او اشکال دارد ولی اگر جاهل قاصر بوده نماز صحیح است و فقط باید بعد از نماز سجده سهو بجا آورد به خاطر سجده اضافه.
به‌طورکلی اگر آن شخص، شرعاً معذور از روزه گرفتن باشد مانعي ندارد ولي درصورتی‌که معذور نيستند بايد آن‌ها را با زبان خوب نهي از منکر نمایید و از تهيه غذا خودداري نمایید؛ و اگر بعد از نهي از منکر ناچار به اين کار باشيد براي شما مسؤوليتي ندارد.
کار صحیحی نیست.
آنچه که قبلاً عرض کرده‌ام مربوط به سرقت از خودروها بوده یعنی اگر در خودرو قفل باشد و کسی شیشۀ آن را بشکند و چیزی از درون آن سرقت کند حکم سرقت از «حرز» (حریم خصوصی) دارد و احکام سارقان از منازل مسکونی بر آن جاری میشود (این مربوط به سرقت است). ولی اگر کسی در خودرو بنشیند و در آن را ببندد و در داخل آن بی‌حجاب یا نیمه عریان باشد و خودرو نیز دارای شیشه‌های شفاف باشد و مثلاً مشغول استعمال مواد مخدر و یا شرب خمر گردد، آن‌هم درملأعام، به یقین حریم خصوصی محسوب نمی‌شود، درست مانند کسی است که یک‌خانه‌ای شیشه‌ای در سر چهارراه بسازد و در آن مشغول انواع کارهای خلاف شود و بگوید اینجا حریم خصوصی است و کسی مزاحم من نگردد. اهل عرف آن را حریم خصوصی نمی‌شمارند و او را از مجازات معاف نمی‌کنند. این دو مسئله شرعاً باهم کاملاً متفاوت است.
بايد براى تيمّم، موانع را از اعضاى تيمّم برطرف كند و اگر انگشترى در دست دارد بيرون آورد، همچنين اگر موى پيش سر روى پيشانى افتاده آن را بايد كنار زند، حتّى اگر احتمال قابل توجهى مىدهد كه مانعى در كار باشد بايد جستجو نمايد.
هرگاه نذر حج كند و زمانى براى آن تعيين نكند مى‌تواند آن را تأخیر بيندازد؛ (ولى احتياط آن است كه زياد به تأخیر نيندازد). ولی اگر زمانى براى حج نذری معيّن كرده، واجب است در همان زمان انجام دهد و چنانچه عمداً انجام ندهد بايد كفّاره بدهد (کفاره نذر مانند کفاره روزه ماه مبارک رمضان است) و احتياط آن است كه حج را نيز قضا كند.
خودسازی و تهذیب نفس مشروع و معتبر، در هر حال مطلوب است.
هرگاه مُحرِم هر يك از امور سه‌گانه فوق را انجام دهد كار خلافى كرده، ولى احرام او باطل نمى‌شود و كفّاره آن استغفار است و بهتر اين است كه انسان در حال احرام زبان خود را از هر سخن ناروا و زشت حفظ كند و جز به نيكى سخن نگويد.
ارتداد به صورت اجبارى اثر ندارد، و چنین کسى مرتد محسوب نمى شود.
زمان و مکان در این مورد تأثیرى ندارد.
هزینه کفن‌ودفن متعارف مقدّم بر همه‌چیز است، ولى مراسم ختم و یادبود جزء واجبات نیست. همچنین نفقه اولاد صغیر اگر قبلاً پرداخت‌نشده، جزء دیون محسوب نمی‌شود. هزینه نماز و روزه را نیز نمی‌توان از اموال میّت برداشت. بقیّه دیون در یک ردیف قرار دارند و باید به نسبت برداشته شود.
در صحيح بودن عمل كفايت مى‌كند كه آن را «براى خدا» يا «براى اطاعت امر خدا» يا «براى نجات از كيفر الهى» يا «براى رسيدن به بهشت» و يا «براى وصول به ثواب معنوى» انجام دهد.
حد تفخیذ (100 ضربه) و تقبیل (99 ضربه) است.
اشكالى ندارد.
