در فرض مذکور وظیفه او همان حج تمتّع است و اعمال او صحیح بوده است.
در فرض سؤال نمی‌تواند به مسافرت برود و اگر مسافرت کند کار حرامی مرتکب شده است و بعد از ماه رمضان باید علاوه بر قضا، کفاره تأخیر نیز بدهد.
این دریافت سود، ربا است؛ و در عقد مضاربه باید مدّت مضاربه، سهم‌بندی سود، مقدار سرمایه بعلاوه سایر شرایط مضاربه کاملاً مشخص باشد و عقدی است لازم‌الاجرا.
نوشتن و امضاء اسناد در تمام معاملات خواه در دفاتر رسمی‌باشد يا غير آن، مى‌تواند جانشين خواندن صیغه لفظى گردد، جز در ازدواج و طلاق كه احتياط واجب آن است كه صیغه لفظى نیز خوانده شود.
با توجه به اين‌كه طبقه زيرزمين صفا و مروه بين دو كوه مى‌باشد، سعى در انجام حتّى در غير حال ضرورت جايز است.
پوشيدن زینت‌آلات مطلقاً براى زنان در حال احرام جايز نيست؛ امّا زینت‌آلاتى كه قبلاً به‌طورمعمول آن را مى‌پوشيده، اگر در حال احرام پنهان باشد مانعى ندارد و آنها را نبايد به مردان نشان بدهد؛ حتّى به شوهر خود.
راننده‌ها، خلبان‌ها، کشتیبان‌ها و ساربان‌ها و مانند آنها كه سفر شغل آنها است بايد نماز را تمام بخوانند. ضمناً این نکته قابل‌ذکر است: هرچند علی‌الظاهر افراد مختلف‌اند: گروه اوّل: شغله السّفر مانند راننده، گروه دوم: شغله فی السّفر مانند پیله‌ور که در روایات به آن اشاره‌شده است «التاجر الذی یدور فی تجارته» و به تعبیر امروزی تاجری که برای تجارت نیاز به سفر دارد و گروه سوم: غیرازاین افراد که مسافرتشان برای امور دیگری است؛ ولیکن به فتوای ما هیچ‌کدام از آنها باهم فرقی ندارند و معیار کثیرالسّفر است یعنی به‌قدری سفر کنند که برای آنها مسافرت از حالت فوق‌العاده خارج شود و تبدیل به حالت عادی گردد.
بنا بر احتیاط واجب نجس می‌شود، چه دست او یا بدن مرده رطوبت داشته باشد و چه خشک باشد.
كسى كه نذر كرده زيارت برود ولى غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را به جا آورد.
اگر گياه يا درختى در منزل انسان باشد، چنانچه خودش آن را كاشته باشد قطع آنجايز است و اگر ديگرى كاشته قطع آن نيز مانعى ندارد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه آن را قطع نكند؛ امّا قطع درختان و گياهان خودرو ـ كه قبل از بناى منزل در آن بوده ـ حرام است.
اشكالى ندارد؛ مگر اين كه مزاحمتى براى همسايگان توليد كند.
اعتباری ندارند.
مى‌تواند برگردد و جبران نمايد و سعى او اشكال ندارد.
به نظر می‌رسد در سال 61 محرم سی روز بوده است.
الف: فروش موقوفات به‌هیچ‌عنوآنجايز نيست و اگر مسجد خراب شود بايد آنها را صرف تعمير همان مسجد كنند و هرگاه به درد آن مسجد نخورد بايد در مساجد ديگر صرف شود و اگر به درد مساجد ديگر نيز نخورد بايد آن را بفروشند و پولش را اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد وگرنه صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.ب: فروش موقوفات به‌هیچ‌عنوآنجايز نيست ولی اگر به‌هیچ‌وجه در آن مسجد قابل‌استفاده نيست می‌توانند آن را بفروشند و اشياءِ مشابه قابل‌استفاده خريدارى كنند و اگر اشياءِ مشابه لازم ندارد در ساير احتياجات آن مسجد صرف شود، در مورد وسایل بالا قیمت نیز همین‌گونه عمل نمایند.ج: نمی‌توان به فقیر داد و باید طبق صورت قبلی عمل نمود، مگر اینکه به‌هیچ‌وجه قابل‌فروش نباشد.
