مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

واجب نیست ولی بهتر است این کار را انجام دهند.‌

در فرض مذکور دو کفاره دارد.‌

در فرض مذکور دو کفاره دارد.

اصل رفتن صحیح است ولی پابرهنه فقط به مقدار محدود صحیح است.‌

نذر نتیجه آن است که بگوید اگر مثلا گوسفندم بچه آورد بچه اش نذر باشد که چنین نذری اشکال دارد و معمول نیست.‌

عمل به این نذر واجب نیست.(مگر نذر دعاهایی که محتوای صحیحی داشته و به قصد رجاء بخواند)‌

عمل به این نذر لزومی ندارد.

عمل به این نذر لزومی ندارد.

در محل مناسب دیگرى نذر خود را انجام دهید.

اصل نذر در فرض مذکور اشکال دارد.‌

نذر دو قسم است: نذرى كه به صورت «مشروط» انجام مى‏شود، مثلًا مى‏گويد: چنانچه مريض من خوب شود انجام فلان كار براى خدا بر عهده من است (اين را «نذر شكر» گويند) يا اگر مرتكب فلان كار بد شوم فلان كار خير را براى خدا انجام خواهم داد (و آن را «نذر زجر» گويند)، دوم نذر مطلق است و آن اين‏كه بدون هيچ قيد و شرطى بگويد: «من براى خدا نذر مى‏كنم كه نماز شب بخوانم» و همه اينها صحيح است.

اذان داراى 18 جمله است به ترتيب زير:الله‌اکبر چهار مرتبه (يعنى خداوند بزرگ‌تر از آن است كه به وصف آيد).اشْهَدُ انْ لا اله الا الله دومرتبه (يعنى گواهى مى‏دهم غير از خداوند يكتا معبود ديگرى نيست).اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله دومرتبه (يعنى گواهى مى‏دهم كه محمد فرستاده خداست).حَىَّ عَلَى الصَّلاةِ دومرتبه (يعنى بشتاب به‌سوی نماز).حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ دومرتبه (يعنى بشتاب به‌سوی رستگارى).حَىَّ عَلى خَيْرِ الْعَمَلِ دومرتبه (يعنى بشتاب به‌سوی بهترين كارها كه نماز است).الله‌اکبر دومرتبه (يعنى خداوند بزرگ‌تر از آن است كه به وصف آيد).لا اله الا الله دومرتبه (يعنى هيچ معبودى جز خداوند يكتا نيست). «اشْهَدُ أَنَّ عَلِيَّاً وَلِىُّ الله» (يعنى گواهى مى‏دهم كه على ولی خدا بر همه خلق است) جزء اذان و اقامه نيست، ولى خوب است بعد از «اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله» به‌قصد تبرک گفته شود، لكن به صورتی كه معلوم شود جزء آن نيست.

هرگاه زخم يا دمل و شكستگى با پارچه يا گچ يا مانند آن بسته شده است، چنانچه باز كردن آن ضرر و مشقّت زيادى ندارد و آب هم براى آن مضر نيست، بايد آن را باز كند و وضو بگيرد، در غير اين صورت اطراف زخم يا شكستگى را بشويد و احتياط مستحب آن است كه روى جبيره را نيز مسح كند و اگر جبيره، نجس است يا نمى شود روى آن دستِ تر بكشد، پارچه پاكى را بر آن ببندد و دستِ تر روى آن بكشد.

مال مخمس هرسال تنها نسبت به سال قبل معتبر است.

احتياط آن است كه از اوّل ظهر تا غروب آفتاب در انجام‌ توقّف كنند، خواه سواره باشند يا پياده، در حال حركت باشند يا نشسته، در حال بيدارى باشند و يا مقدارى خواب و مقدارى بيدار و مستحب مؤكّد است كه در اين مدّت مشغول ذكر خدا و توجّه به ذات پاك او و توبه و دعا باشند، كه فضيلت دعا و نيايش در اين زمان و مكان بى‌نظير است.