مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مانعی ندارد.

چنین کاری جایز نیست و باید به‌صورت جدی توبه نماید و تکرار نکند مگر اینکه راه شناخت منحصر به آن باشد.

جاهل به مسئله در حكم كسى است كه فراموش كرده است. (هرگاه نماز طواف را فراموش كند و اعمال پس از نماز را بجا آورد و پس از توجّه نماز طواف را انجام دهد، اعاده اعمال پس از نماز براى او لازم نيست؛ هرچند احتياط مستحب در اعاده آن اعمال است.)

سخن گفتن و خنديدن در حال طواف و حتّى خوردن چيزى، طواف را باطل نمى‌كند؛ ولى بهتر است در حال طواف (خواه واجب باشد، يا مستحب) سخنى جز ذكر خدا و دعا نداشته باشد و با حضور قلب اين عبادت بزرگ را انجام دهد و از هر كارى كه حضور قلب را مى‌كاهد، پرهيز كند.

از طرف كسى كه زنده است (بالغ، كودك و ديوانه‌اى كه حج بر او مستقر نشده) فقط براى حج مستحبی مى‌توان اجير كرد، مگر نسبت به كسانى كه حج بر آن‌ها واجب شده و براثر كوتاهى آن را بجا نياورده‌اند و اكنون به خاطر بيمارى يا پيرى، ناتوانى و جنون قادر بر حج نيستند، در اين صورت واجب است نايب بگيرند؛ امّا اگر زمانى استطاعت مالى پیداکرده كه استطاعت جسمى نداشته و يا راه براى او باز نبوده، حج بر وى واجب نيست و گرفتن نايب نيز واجب نمى‌باشد؛ نه در حيات، نه بعد از مرگ او. ولى احتياط مستحب اين است كه در زمان حیات اجير بگيرد.

هرگاه منى در ادرار مستهلك شود، يعنى به‌صورت چيز ناپيدايى درآید، موجب جنابت نمی‌شود، ولى اگر منى به‌طور آشكار دفع گردد بايد غسل كند و اگر مشقّت دارد تيمّم نمايد. ولى در این‌گونه موارد معمولاً از قبيل قسم اوّل است.

نجس بودن چيزى از سه‌راه ثابت می‌شود: اوّل آن‌که انسان يقين پيدا كند، ولى گمان حتّى گمان قوى كافى نيست؛ بنابراين، غذا خوردن در بعضى از اماكن عمومی که گاه انسان گمان قوى به نجس بودن آن‌ها دارد جايز است، مگر آن‏كه يقين به نجاست پيدا كند. دوم آن‌که «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست (مانند صاحب‌خانه و فروشنده و خدمتكار) خبر دهد كه آن چيز نجس است. سوم دو نفر عادل و يا حتّى يك نفر گواهى دهد.

اعتکاف از ناحيه حدّاكثر مدت آن، محدوديّتى ندارد. لذا اعتکاف بيش از سه روز، هر چند مقدار زمان اضافه، يك روز يا قسمتى از يك روز يا يك شب، يا قسمتى از يك شب باشد اشکالی ندارد؛ البته اگر پنج روز طول كشيد، روز ششم واجب مى شود. بلكه بعضى از فقها معتقدند اعتكاف در هر مرحله اى از نظر تعداد روزها باشد، چنانچه دو روز به آن اضافه كند روز سوم واجب مى شود. بنابراين، اگر به اعتكاف شش روزه خود دو روز اضافه كند، روز نهم واجب مى شود، و اگر به اعتكاف نُه روزه اش دو روز اضافه نمايد، روز دوازدهم نيز واجب مى شود، و... و لكن اين سخن جاى گفتگو دارد، و محلّ تأمّل است.

چنانچه ضرب‌وجرح ضرورت داشته باشد این کار جایز بوده و دیه ندارد.

بهتر این است اول در مجلس سخنرانی که در مسجد تشکیل‌شده شرکت کرده و بعد از مراسم مسجد به عزاداری در بیرون از مسجد بپردازند.

خواندن نماز قضا با نماز جماعت اهل سنّت، مانعى ندارد.

جلو سر، كه بالاى پيشانى است جاى مسح است هرجاى اين قسمت‏ را به هر اندازه مسح كند كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه از درازا به‌اندازه درازاى يك انگشت از پهنا به‌اندازه پهنای سه انگشت مسح نمايد.‌

بهتر است از یک ماه قبل موهایش را نزند و احتیاط مستحب آن است که کمی بلند نگه دارد.

عمره کفایت از حج نمی‌کند.

هرگاه قرض دهنده شرط كند كه زيادتر از مقدارى كه داده بگيرد، ربا و حرام است، خواه جنسى باشد كه با وزن و پيمانه خریدوفروش مى‏شود يا با عدد، بلكه اگر قرار بگذارد كه بدهكار عملى براى او انجام دهد يا جنس ديگرى اضافه كند، مثلاً شرط كند علاوه بر پولى كه قرض كرده مقدارى گندم هم به او بدهد، يا اين‏كه مقدارى طلاى نساخته را قرض دهد و شرط كند كه همان مقدار را ساخته پس بگيرد، همه این‌ها ربا و حرام است، ولى مانعى ندارد خود بدهكار بدون اين‏كه شرطى در كار باشد مقدارى اضافه كند بلكه اين كار مستحب است.