مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست خبر دهد كه آن چيز، نجس يا پاك است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه به‌شرط اين‏كه بالغ باشد.

خبر دادن غيربالغ در اين‏ باره قبول نيست، مگر اين‏كه اطمينان از گفته او حاصل شود.

فروختن و عاريه دادن چيز نجس اشكال ندارد و اطّلاع دادن نيز لازم‏ نيست، مگر درصورتی‌که بداند گيرنده آن را در خوردن و نماز و مانند آن استعمال می‌کند، كه احتياط واجب اعلام است. همچنين اگر نزد عاريه گيرنده نجس شود، به هنگام برگرداندن در همين صورت اعلام می‌کند.

درصورتی‌که از هر منبعی اطمینان به اوّل ماه پیدا کنند شکستن روزه جایز است.

در صورتی که حلال کرده، از گفته خود نمی تواند برگردد.

در فرض سؤال لازم نیست این مسئله به‌طور آشکار اعلام شود تا سبب سوءاستفاده برای افرادى گردد.

قیم نمی تواند از طرف دخترانی که به حد رشد اقتصادی نرسیده اند رضایت دهد و خود آنها نیز در چنین شرایطی رضایتشان مقبول نیست و در این گونه موارد شخص متهم می تواند دیه بپردازد و آزاد شود و نگه داشتن او در زندان برای این مدت طولانی جایز نیست.‌

با توجّه به این‌که كتمان اين حقيقت در حال و آينده منشأ مشكلات مختلف شرعى است، سزاوار است تدريجاً و به‌طور غیرمستقیم، او را از حقيقت مسئله آگاه سازند؛ و اگر طبق موازین شرعی برای فرزندخواندگی اقدام کرده باشند، فرزند محرم آن‌ها است.

هنگامی‌که وقت اذان می‌رسد میتوان‌ اذان گفت و چند دقیقه تأخیر مانعی ندارد ولی قبل از وقت نمی‌توان گفت.

در صورتی که اعلام رضایت کرده و دارد زندگی می کند یعنی راضی است.‌

استغفار کرده و برای صاحب حق کار خیر انجام دهد.

اگر فتواى آن مجتهد تغيير كرده، اعلام تغيير بر او لازم نيست.