مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

منظور این است که برای سرگرمی نه برای کسب روزی، به شکار حیوانات می روند، این کار گناه است و سفر، سفر حرام است اما شکار ماهی در این حکم داخل نیست.

هرگاه نذر كند اگر مريض او خوب شود يا مسافرش سالم بازگردد فلان كار خير را انجام‏دهد، چنانچه معلوم شود پيش از نذر كردن مريض او خوب شده، يا مسافر آمده است، عمل كردن به نذر واجب نيست.

منظور از مسجد جامع مسجدى است كه به طور مرتّب در آن نماز جماعت برگزار مى گردد. بنابراين در تمام چنين مساجدى اعتكاف جايز است.

منظور از روز در مدت اعتکاف، از ابتداى طلوع فجر (هنگام اذان صبح) تا غروب آفتاب است؛ هر چند احتياط آن است كه تا اذان مغرب محاسبه شود، بنابراين، اعتكافِ شبِ اوّل و شب چهارم واجب نيست، هر چند جايز است؛ ولى اعتکاف شب دوم و سوم واجب است.

همان‌گونه كه در تفسير نمونه، جلد 8 ذيل آيه 60 سوره توبه نوشته‌ایم «مؤلفة القلوب» تمام كسانى هستند كه به خاطر ايجاد الفت و محبت آنان به اسلام و مسلمين زكات داده می‌شود و در صدر اسلام نمونه روشن آن در داستان جنگ حنين ظاهر شد و در تواريخ اسلامى نوشته‌شده است و به‌طورکلی كمك به تمام كسانى كه به نحوى به اسلام كمك می‌کنند و تمايل به مسلمانان دارند هرچند مسلمان نيستند در عنوان «مؤلفة القلوب» باقی است.

منظور جایی است که کسی جدا تقاضای افطار می‌کند نه تعارفات معمولی و بعد از افطار کردن روزه دیگر ادامه آن معنی ندارد.

حقيقت تقليد در احكام، عمل کردن به تکالیف شرعی مطابق با دستور مجتهد است.

منظور از دین مستوعب شامل دیون حال و آینده هر دو می‌شود و درآمد کسب‌وکار محجور بعد از صرف نفقات موردنیاز، به طلبکاران داده می‌شود، بنا بر احتیاط واجب.

اعراض آن است كه مثلاً زندگى ‏اش را از «يزد» به «قم» آورده و گاهى در حدود 5 روز يا 10 روز و امثال آن، رفت و آمد دارد يا مثلاً سالى يك ماه در شهرش مى ‏ماند ولى زمانى كه از او مى‏ پرسند قصد دارى در اين مكان زندگى مستمر داشته باشى مى‏ گويد: «نه قصد زندگى ندارم» ولى قطع رابطه هم نمى ‏كند، اين اعراض است، اعراض از زندگى مستمر.

سفري است که براي ابتدا و شروع به کار اصلي باشد و سفرهايي که براي تهيه مقدمات است جزء سفرهاي اصلي محسوب نمي شود و نماز و روزه کامل نيست.

انسان در یکی از این چهار حالت، کثیر السفر می‌شود و نماز و روزه‌اش در بین راه و مقصد کامل است: 1. در مدت‌زمان یک ماه، هرروز (هرچند بدون جمعه‌ها) رفت‌وآمد کند. 2. در مدت‌زمان 45 روز، 5 روز در هفته رفت‌وآمد کند. 3. در مدت‌زمان دو ماه و بیشتر، حداقل ده روز در ماه رفت‌وآمد کند. در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته درجایی بماند.

منظور زنانی است که تربیت اسلامی صحیحی نیافته‌اند.‌