تغيير جنسیت و ظاهر ساختن جنسیت واقعى (در افراد دوجنسی كه یک جنس آنها غلبه دارد) خلاف شرع نيست؛ بلكه واجب است. البته باید از مقدمات مشروع استفاده شود یعنى نظر و لمس حرام در آن نباشد، مگر اینکه به حد ضرورت برسد، ولى تغيير جنسیت صورى و كاذب جايز نيست.
تغيير جنسیت دو صورت دارد:گاهى صرفاً ظاهرى و صورى است; يعنى اثرى از آلت جنس مخالف نيست، بلكه فقط یک جرّاحى صورى انجام می‌گیرد و چيزى شبيه آلت جنس مخالف ظاهر می‌گردد، اين كار حرام است و بايد به شدّت از آن پرهيز نمود؛ و اگر ازدواجى بر اساس آن صورت گيرد حرام و باطل است و حدّ شرعى دارد.ولى گاه واقعى است، يعنى با جرّاحى كردن، عضو تناسلى مخالف ظاهر می‌گردد، اين كار ذاتاً جايز است و محذور شرعى ندارد، مخصوصاً در مواردى كه آثار جنس مخالف در او باشد; امّا چون اين جرّاحى نياز به لمس و نظر دارد، تنها در موارد ضرورت جايز است.
تغيير جنسیت اگر صورى باشد، جايز نيست و اگر واقعى باشد (اين امر در افراد دوجنسی واقع می‌شود) به‌عنوان درمان و ظاهر شدن جنسیت واقعى جايز و گاه واجب است.
تغيير جنسیت صورى جايز نيست، ولى اگر جنسیت واقعى او خلاف آن است كه در او ظاهر است، تغيير آن جايز، بلكه گاه واجب است.
بر پدر و مادر واجب است تا در جهت اظهار جنسیت غالب او اقدام کنند.
در عصر و زمان ما که مي توانند جنس اصلي و غالب فرد را تشخيص دهند و با عمل جراحي آن جنسيت را تقويت و آشکار کنند خنثاي مشکله بسيار نادر است و در فرض مساوي بودن هر دو جنسيت، حذف يکي با عمل جراحي اشکال ندارد ولي در افرادي که جنس غالب آنها مشخص است بايد همان جنسيت را تقويت کنند و تغيير جنسيت صوری براي آنها و افراد سالم و عادي جايز نيست.
اگر تغيير حقيقى باشد زوجیت بلافاصله فسخ می‌شود و می‌توانند مجدّدا عقد ازدواج در شكل جديد بخوانند; ولى احتياط آن است كه زمان عدّه بگذرد.
چنانچه واقعاً جنسیت او زن است و مرد بودن اشتباه بوده، بايد فعلاً به وظايف زن عمل كند و نسبت به گذشته كه اطّلاعى نداشته، گناهى مرتكب نشده است. البتّه ماندن او در آن محيط كوچك بااین‌حال مشكل است و مصلحت اين است كه ازآنجا مهاجرت كند. شکی نيست كه او گرفتار وضع دشوارى است، امّا به لطف خدا مشكل او حلّ می‌شود.
اگر تغيير جنس واقعى باشد نه صورى، ازدواج آنها باطل می‌شود، ولى مهريّه مربوط به زمان قبل به قوّت خود باقى است.
