جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که عرف آن را عیب محسوب کند همان حکم را دارد و چون مشکوک است از آن برای قربانی حج استفاده نشود.‌

اگر شخصى معذور از رمی باشد و اطرافيان او مأيوس از برطرف شدن عذرش باشند، بايد با اجازه او برايش نايب بگيرند و بدون اذن كافى نيست.

تا بتوانند در شب رمى كنند، نايب گرفتن اشكال دارد.

هرگاه پس ‌از انجام رمى توسّط نايب، عذر برطرف شود و وقت باقى باشد، احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد.

اشکالی ندارد و می تواند طواف نساء و نماز آن را بعد از پاکی انجام دهد.‌

لازم است شخصى به نيابت از بچه‌ها، بيماران و كسانى كه به‌واسطه عذرى نمى‌توانند شخصاً رمى كنند، رمى جمرات را انجام دهد؛ البتّه اين كار بايد با اذن و اجازه آن افراد باشد و در مورد بچه‌های غیر ممیّز به اذن ولی‌شان است.

نايب بايد اعمال اختيارى حج را انجام دهد و اگر معذور باشد احتياط مستحب آن است كه نيابت نكند. البتّه عذرهايى كه به‌طور طبيعى گاه در حج پيش مى‌آيد مانع نيابت نيست و كسى كه در رمى نايب شده بايد در روز رمى كند. مسامحه و كوتاهى در رمى موجب بطلان نيابت نمى‌شود، هرچند در فرض سؤال جايز نيست.

زن مى‌تواند از مردى كه عاجز از رمى است نيابت كند و بالعكس و نايب بايد مطابق وظيفه خود عمل كند نه منوب‌عنه.

جایز است ولی باید قبلا برای انجام قربانی وکیل بگیرند و بعد از انجام اعمال مکه برگشته و اعمال منی و بیتوته را انجام دهند.‌

هر دو صورت صحیح است.

در صورت امكان بايد كسى را نايب كند كه در روز رمى نمايد.

اگر مى‌توانند در عصر همان روز رمى كنند، نمى‌توانند نايب بگيرند؛ و بايد خودش در عصر روز عيد رمى كند هرچند قربانى به عقب بيفتد.