هرگاه اعتكاف واجب باشد، و در ماه رمضان واقع شود و انسان آن را با آميزش در روز باطل كند، بايد دو كفّاره بپردازد. يك كفّاره براى باطل كردن اعتكاف و ديگر، كفّاره باطل كردن روزه ماه مبارك رمضان.
چنانچه اعتكاف واجب باشد و روزه قضاى ماه رمضان را گرفته باشد و آن را باطل كند، علاوه بر كفّاره اعتكاف بايد كفّاره افطار قضاى روزه رمضان را نيز بپردازد.
هرگاه مطابق نذر در ماه رمضان معتكف شود، سپس آن را با آميزش در روز باطل كند بايد سه كفّاره بپردازد:الف) كفّاره اعتكاف.ب) كفّاره نذر (البتّه مشروط بر اينكه نذر را در مثل اين واجبات صحيح بدانيم).ج) كفّاره افطار در ماه رمضان.
هرگاه معتكف با همسر در حال اعتكافش در روز ماه مبارك رمضان بدون رضايت وى، آميزش كند، احتياط آن است كه چهار كفّاره بدهد، هر چند بعيد نيست سه كفّاره به شرح زير كفايت كند:الف) كفّاره باطل كردن اعتكاف خودش.ب) كفّاره باطل كردن روزه ماه رمضان خودش.ج) كفّاره باطل كردن روزه ماه رمضان همسرش.زيرا دليلى بر اينكه كفّاره چهارمى به خاطر باطل كردن اعتكاف زن، بر شوهر واجب باشد در دست نداريم. بدين جهت اگر در شب او را مجبور بر آميزش كند فقط كفّاره بطلان اعتكاف خودش را بايد بپردازد، و كفّاره ديگرى بر او نيست.
عهد اخوت باطل شدنی نیست ولی تنها اثر آن همان‌طور که در مفاتیح آمده حق زیارت و دعا است.
هرچند سحر و جادو به تصدیق قرآن مجید حقیقت دارد، ولى غالب آنچه را مردم سحر و جادو می‌دانند اوهام و خیالاتى بیش نیست، براى رفع آن هر روز پنج مرتبه آیت الکرسى را بخوانید و به خود و اطرافیانتان بدمید و هر روز هرچند به مقدارى صدقه بدهید و بر خدا توکّل کنید.
اگر قبل از ظهر بوده مانعی ندارد همچنین اگر بعدازظهر بوده و تنها تردید مختصری پیداشده و قصد خوردن نکرده روزه صحیح است.
هرگاه روزه خود را عمداً باطل كند، بعد به مسافرت برود، كفّاره از او ساقط نمی‌شود، ولى اگر عمداً روزه خود را باطل كند بعد عذرى مانند حيض يا نفاس يا بيمارى براى او پيدا شود كفّاره بر او واجب نيست.
هرگاه يقين كند كه آن روز اوّل ماه رمضان است و عمداً روزه خود را باطل كند، بعد معلوم شود كه آخر شعبان بوده، كفّاره بر او واجب نيست.
اگر شك كند آخر رمضان است يا اوّل شوال و عمداً روزه را باطل كند بعد معلوم شود روز عيد بوده كفّاره ندارد.
