هرگاه كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلاً «اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ الله» را قبل از «اشْهَدُ انْ لا اله الا الله» بگويد، بايد برگردد و ترتيب را رعايت كند.
در فرض سؤال آنچه در حال ندانستن مسئله انجام داده‌اند، زنا نبوده و بچّه حلال‌زاده است ولى بنابر احتیاط مستحب صیغه طلاق را جارى کنند و سپس می‌توانند عقد موقّت نمایند، گذشتن زمان عدّه در اینجا شرط نیست.
قاضى اگر مجتهد باشد به رأی خود حکم می‌کند و اگر براثر ضرورتها غیر مجتهد براى منصب قضا نصب شود به رأی مرجع تقلید خود عمل خواهد کرد و در تعارض قوانین حکومت اسلامى با رأی مرجع تقلید چنانچه عمل به احتیاط ممکن باشد اولى عمل به احتیاط است و اگر ممکن نباشد یا موجب ضرر و زیان و عسر و حرج گردد، قوانین حکومت اسلامى در مسائل عمومى و اجتماعى مقدم است و در مسائل خصوصى باید به رأی مرجع خود عمل کند.
در فرض سؤال مسئله دو حالت دارد: حالت اوّل آن است كه زوجه نزد زوج زندگى می‌کند و ظاهر حال حكايت از نفقه دارد در اين صورت زوجه بايد عدم نفقه را ثابت كند. حالت دوم آن است كه زوج مثلاً در سفر باشد يا در جاى ديگر زندگى می‌کند، كه او بايد اثبات انفاق كند.
اگر مريض پيش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد نيّت روزه كند و بنا بر احتیاط واجب قضا هم نمايد، ولى اگر بعدازظهر خوب شود روزه آن روز واجب نيست فقط بايد قضاى آن را به‌جا آورد.
بيمارانى كه بعدازظهر خوب شوند هرچند تا آن ساعت چيزى نخورده‌اند نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.
اگر كودكى پيش از اذان صبح بالغ شود بايد روزه بگيرد و اگر بعد از اذان بالغ شود و كارى كه روزه را باطل كند انجام نداده باشد احتياط واجب آن است كه روزه را بگيرد و بعد هم قضا كند.
قاضى اگر مجتهد باشد به رأى خود حكم مىكند و اگر بر اثر ضرورتها غير مجتهد براى منصب قضا نصب شود به رأى مرجع تقليد خود عمل خواهد كرد و در تعارض قوانين حكومت اسلامى با رأى مرجع تقليد چنانچه عمل به احتياط ممكن باشد اولى عمل به احتياط است و اگر ممكن نباشد يا موجب ضرر و زيان و عسر و حرج گردد، قوانين حكومت اسلامى در مسائل عمومى و اجتماعى مقدم است و در مسائل خصوصى بايد به راى مرجع خود عمل كند.
احکام بول و غائط متعارف را دارد؛ مگر آنکه رعایت این احکام موجب عسر و حرج شدید شود.
این مقدار کافی نیست مگر اینکه از دفتر مرجع اجازه بگیرد
در فرض سؤال سود مناسب این مدت را به آن‌ها بدهند.
اگر خطر مرگ یا بیمارى فوق العاده اى وجود داشته باشد، اجراى حدود و قصاص ممنوع است. بنابراین، یا باید به تأخیر بیاندازد، و اگر با تأخیر حلّ نمى شود در برابر قصاص باید دیه بپردازد.
هرگاه ضررى باشد كه در برابر تسكين درد شديد در ميان عقلا قابل‌پذیرش باشد اشكالى ندارد؛ و اگر ضرر مهمی است كه او را به خطر می‌اندازد، جايز نيست؛ و اگر براى خودش ضرر نداشته باشد، بلكه براى جنين ضرر داشته باشد نيز حكم مسئله همين است.
تزريق خون، بنا بر احتياط واجب، روزه را باطل می‌کند اما بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري نمايد و بنا بر احتياط واجب قضاي آن روز را نيز بجا آورد.
