کفاره قی کردن در حال روزه
روزه ای که در اثر قی کردن برای نجات از مسمومیت باطل شده باشد کفاره دارد؟
فقط قضا دارد، کفاره ندارد.
فقط قضا دارد، کفاره ندارد.
كافر يعنى كسى كه خدا، يا پيامبر اسلام (صلیالله علیه و آله) را قبول ندارد، يا براى خدا شريكى قرار مىدهد بنا بر احتياط واجب در غير موارد ضرورت باید از آنها اجتناب کنند، هرچند به يكى از اديان آسمانى، مانند آيين يهود و نصارى ايمان داشته باشد.
مانعی ندارد اما نام های بهتر از آن می توان یافت که در آینده آن مولود گرفتار حرف مردم نشود
درصورتیکه غیرازاین ممکن نباشد مانعی ندارد.
در صورتى كه مرد به وظايف خود عمل مىكند و خصوصيّات ومشكلات اخلاقى زوجه سبب عسر و حرج او شده، طلاق دادن او بدون رضايت شوهر جايز نيست ولى اگر عسر و حرج، به سبب رفتارهاى شوهر باشد، حاكم شرع مىتواند او را طلاق دهد.
آن دسته از متکدیان که پول هنگفت دارند، اموالشان جزء مجهولالمالک است; بهاستثنای هزینه یک سال که مال خود آنهاست و مصرف کردن پولهای اضافى براى فقراى دیگر اشکالى ندارد؛ و آنها که پول کمى دارند متعلّق به خودشان است و میتوان براى مخارج آنها از آن پول استفاده کرد آنها که ازکارافتاده هستند نباید اموالشان را صرف دیگران کرد; چراکه با گذشت سال بازهم گرفتار خواهند بود
احتياط واجب آن است كه بر برگ درخت مو كه بعضى آن را در غذا مصرف میکنند سجده نكند.
بنا بر احتیاط واجب باید قضای آن را بگیرد.
معمولاً در اصول فقه، که صحبت از امارات شرعیّه و عقلائیّه مى شود، مى گویند: «امارات عقلائیّه باید در زمان شارع باشد و به امضاى شرع برسد ولو به عدم ردع»؛ ولى در مسأله علم قاضى که در دنیاى امروز مهمترین طریق اثبات جرم است راه بسیار باز و برنامه کاملاً روشن است.
در فرض مسأله اعتماد بر نظر کارشناسان خالى از اشکال نیست مخصوصاً اگر علم قاضى بر خلاف آن باشد.
در صورت که برخاسته و ایستاده اید و شک در تعداد سجده ها نموده اید به شک اعتنا نکنید هر چند قرائت را شروع نکرده باشید.
كم يا زياد كردن طواف جايز نيست. هرگاه كسى از روى عمد يا جهل چيزى بر هفت دور بيفزايد، طواف او باطل است و اگر طواف واجب را كم كند، چنانچه قبل از فوت موالات عرفيّه بازگردد و آن را تكميل نمايد، طوافش صحيح است و الا طواف او باطل مىشود و بايد از نو شروع كند.
تنها صاحب حق در مورد قصاص یا دیات مى تواند گذشت از تمام حقّ خود یا بعضى از آن را مشروط به اهداى عضوى که اهداى آن جایز است بکند و طرف مقابل مى تواند این شرط را بپذیرد یا نپذیرد.
در صورتی که مفهوم را بفهماند عقد صحیح است.