كسى كه با همسر خود بازى كند بدون اينكه قصد استمناء داشته باشد و منى از او خارج شود روزه باطل است ولی فقط قضا دارد، اما اگر اطمينان داشت كه با اين كار منى خارج نمی‌شود و تصادفاً خارج شد روزه‌اش صحيح است و قضا ندارد.
اگر دکتر مورداطمینان باشد نظریه او قابل‌قبول است.
درصورتی‌که ضرورتى نباشد باید از ازدواج صرف‌نظر کنند و اگر ضرورت قطعى و غیرقابل‌اجتناب باشد، هرکدام می‌توانند همسرى انتخاب کنند. ولى تا آنجا که ممکن است باید جهات مربوط به محرم و نامحرم را رعایت نمایند و ازآنجاکه این‌گونه مسائل بسیار نادر است، طبعاً احکام آن‌هم عجیب به نظر می‌رسد.
در هر دو صورت اگر مقدّمات لوث نسبت به يكى از آن دو تفصيلًا يا اجمالًا حاصل شود، مىتوان اقامه قسامه كرد. در صورت تعيين واضح است و در صورت اقامه قسامه بر احدهما، هر يك ملزم به پرداخت نصف ديه مىباشد، و اين در صورتى است كه هر دو انكار كنند و قسم ياد كنند.
قول مالک با سوگند خوردن، پذیرفته می‌شود، به‌شرط آنکه طرف مقابل بر ادعای خود بینه‌ای نداشته باشد.
تا کسی که ادعای تعویض ملک دارد شهودى اقامه نکند سخن او پذیرفته نیست.
مخارج محكم كردن قبر میت درجایی كه لازم است و همچنين هزينه انداختن در دريا را بايد از اصل مال میت بردارند.
تنها در صورتى غسل مسّ میّت واجب مى شود که تماس در بیرون از رحم انجام گیرد و نیز جنین چهار ماه بوده باشد.
تنها در صورتى غسل مسّ ميّت واجب می‌شود كه تماس در بيرون از رحم صورت گيرد و خلقت جنين كامل شده باشد; يعنى بعد از چهار ماه.
چنانچه زن، عادت معين دارد (مثلا هفت روز) و روز هشتم نيز خون ديده است، بنا را بر حیض می گذارد. اگر خون در روز دهم قطع شد همه ی ده روز، حيض است و روزه تمام اين ده روز را بايد قضا کند و اگر خون تا روز يازدهم نيز ادامه داشت باید به حکم استحاضه عمل کند. بنابراین برای روزه، قبل از اذان صبح روز یازدهم غسل می کند و روزه می گیرد.
اعمال را تمام کند و برای تمتع محرم شود و کارش بی فایده بوده است.
هنگام شستن دست و صورت باید آب را به پوست برسانند و در اعضای مسح نیز نباید مانعی وجود داشته باشد، اگر موانعى وجود دارد بايد برطرف كنند، حتّى اگر احتمال مانع می دهد بايد وارسى نمايند.
هرگاه در پيشانى دمل و مانند آن باشد و نتواند آن را بر مهر و مانند آن بگذارد می‌تواند مهر را در کنار پيشانى يا در هر دو طرف قرار دهد و مهر را در هر دو طرف آن‌قدر از زمين بلند كند كه دمل در وسط آن قرار گيرد به‌شرط اينكه از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد و هرگاه دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد بايد به يكى از دو طرف بيرون پيشانى سجده كند و اگر ممكن نيست چانه را بر مهر می‌گذارد و اگر آن‌هم ممكن نيست هر جاى از صورت كه ممكن شود بر مهر بگذارد و اگر به هيچ جاى از صورت ممكن نشود بايد بهاندازهاى كه می‌تواند خم شود.
