مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید در مسائلی که از مرجع اوّل تقلید کرده است، بر تقلید او باقى بماند.

كليّه صداها و آهنگ‌هایی كه مناسب مجالس لهو و فساد است حرام و غير آن حلال است. گوش دادن به موسیقی حرام، روزه را باطل نمی‌کند اما از ثواب و اثر روزه کم می‌کند.

اگر طرفین از وضع یکدیگر آگاه بوده‌اند و عرف و عادت محل بر پیروى زن در چنین موردى از مرد نباشد، راهى جز توافق و تراضى طرفین بر محل سکونت نیست.

در مورد رد مظالم جایز نیست مازاد بر موونه سال بگیرد و هرگاه اضافه از نیاز بگیرد باید مقدار اضافه را به فقیر دیگری بدهد.

اشکالی ندارد هرچند بهتر این است که مقدم نشود.

كسى كه با تيمّم نماز مى‏خواند مى‏تواند نماز قضا را نيز در آن حال با تيمّم بخواند، ولى هرگاه يقين دارد عذر او بزودى برطرف مى‏شود بايد صبر كند، همچنين بنابر احتياط واجب اگر اميد برطرف شدن عذر را بزودى دارد تأخير اندازد.

با توجه به اینکه غذای یک نفر را می‌توان با آن تأمین کرد مانعی ندارد.

در فرض مسئله اطاعت هیچ‌کدام لازم نیست مگر این‌که مایه اذیّت و آزار پدر گردد که در این صورت اطاعت مواجب است.

درصورتی‌که زن مقصّر نبوده باشد، احتیاط واجب آن است که مرد نفقه او را بپردازد.

چنانچه به‌قصد ذکر مطلق باشد اشکالی ندارد.

هرگاه عين نجس چنان تغيير يابد كه آن نام از آن برداشته و نام ديگرى به آن داده شود، پاك می‌گردد و مى‏گويند «استحاله» شده است، مثل اين‏كه سگ در نمكزار فرورود و مبدّل به نمك شود. همچنين اگر چيزى كه نجس شده است به‌کلی تغيير يابد، مثل اين‏كه چوب نجس را بسوزانند و خاكستر كنند، يا آب نجس تبديل به بخار شود، امّا اگر تنها صنعت آن تغيير كند مثل اين‏كه گندم نجس را آرد كنند، پاك نمى‏ شود.

درصورتی‌که پدر هزینه‌های مذكور را به نيّت بخشش يا به‌صورت مجّانى متحمّل شده، نمی‌تواند آن‌ها را مطالبه كند؛ اما اگر به‌عنوان وام به او داده، حقّ مطالبه آن را دارد؛ و درهرحال، ازنظر اخلاقى پسر مديون پدر است.

شكستن نماز واجب عمداً بنا بر احتياط جايز نيست، ولى براى جلوگيرى كردن از ضرر قابل توجّه مالى يا بدنى مانعى ندارد، مثلاً اگر جان نمازگزار يا كسى كه حفظ جان او واجب است به خطر بيفتد و بدون شكستن نماز رفع خطر ممكن نباشد بايد نماز را شكست، همچنين براى حفظ مالى كه نگهدارى آن لازم است، امّا براى مالى كه اهمیت چندانى ندارد، مكروه است.

در صورت ایجاد مزاحمت، مانعى ندارد.‌

هرگاه زن بگويد یائسه‌ام قبول ادّعاى او اشكال دارد مگر این‌که زن متهم نباشد و با قرائنی مانند سن زن و یا گفته طبیب تطبیق داشته باشد.