در مورد شهر درصورتی‌که در ازدواج قرارداد خاصی براى محل سکونت زن نباشد، زن موظّف است در محل سکونت تابع مرد باشد مگر اینکه ضرر و زیان مهمی براى او داشته باشد.در مورد مسکن نیز زن باید تابع شوهر باشد مگر درصورتی‌که آن مسکن مناسب حال آن زن و درشأن او نباشد که در صورت توانایی باید تهیّه نماید.
احتیاط واجب آن است که مرد، لباس مخصوص زنان و زن، لباس مخصوص مردان را نپوشد، ولي نماز با آن اشکال ندارد. البته اگر اين لباس را داخل منزل بپوشد و مفاسدي بر آن مترتب نشود اشکالي ندارد اما آنجا که فساد انگيز است حرام است.
مرد مسلمانى كه مسلمان‌زاده است اگر مرتد شود، يعنى منكر خدا يا پيغمبر صلى الله عليه و آله گردد، يا يكى از احكام مسلّم اسلام مانند واجب بودن نماز و روزه را انكار كند به‌طوری‌که انكار كردن آن معنايش انكار خدا يا پيغمبر صلى الله عليه و آله باشد، ازدواج او باطل می‌شود و همسرش بايد از او کناره‌گیری كند و عدّه وفات يعنى عدّه زنى كه شوهرش مرده است بگيرد و بعد می‌تواند ازدواج كند و اگر زن يائسه باشد، يا هنوز نزديكى نكرده باشند عده لازم نيست.
در این موارد که شک قبل از سجده دوم است احتیاط این است که نماز را تمام کرده و بعد اعاده کنند.
این اصل هم در شبهات موضوعیه و هم در شبهات حکمیه جاری می‌شود.
هرگاه زن بگويد شوهر ندارم می‌توان حرف او را قبول كرد به‌شرط آنكه متّهم نباشد.
هرگاه بعد از مشورت و تحقيقات لازم، مشکل حل نشود می‌توان از استخاره استفاده کرد. در غير اين صورت استخاره معنا ندارد.
زیارت اهل قبور برای شخص جنب کراهتی ندارد و می تواند نمازمیت بخواند و تنها کراهتی که در این زمینه وارد شده است رفتن به قبرستان در شب است که شامل همه افراد می شود.
اگر با زنى كه در عدّه ديگرى است زنا كند بنابراحتیاط واجب آن زن بر او حرام می‌شود و نمی‌تواند با او ازدواج کند، خواه طلاق رجعى باشد يا غير رجعى، ولی اگر حکم را نمی‌دانسته و ازدواج‌کرده، می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد.
نزدیکی و لذت‌های دیگر با همسر، در ایام عزا حرام نیست اما سزاوار است در شب و روز شهادت پرهیز شود و رعایت ادب در حدّ عرف خوب است، ملاحظه اینکه در عزاى نزدیکان مثل پدر و مادر و مانند آنچه رفتارى دارند.
در وضو انگشتان دست بايد از لاک پاک شود، ولي در انگشتان پا اگر يک انگشت خالي از لاک باشد (غير از انگشت کوچک) و بر روي آن مسح بکشند صحيح است.
زنان بارداري که روزه براي حمل آنها ضرر دارد روزه گرفتن بر آنها واجب نيست، ولى كفّاره براي هرروز (یک مد طعام 750 گرم) گندم یا جو یا مانند آن بايد بدهند و بعداً قضای آن را به‌جا آورند، امّا اگر روزه براى خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نيست كفّاره هم ندارد، ولى بعداً قضا می‌کند، البته درصورتی‌که روزه برای خود او ضرر دارد اگر نتواند تا سال بعد به‌جا آورد قضا ندارد.
هر کس در تقلیدش آزاد است; باید تحقیق کند و مطابق آن تقلید نماید. لذا زن در انجام دستورات دينى خود كاملاً آزاد است و مجبور نيست از شوهر تبعیت كند.
