مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در مورد موهاى صورت اشکال دارد ولى در مورد موهاى گونه و گلو اشکال ندارد.

این روایات شاید ناظر به‌جایی است که کسى به‌اجبار محاسن دیگرى را بتراشد و امّا اگر با موافقت او بتراشد داخل عنوان مُثله نیست، هرچند احتیاط واجب ترک آن است.

اشکالی ندارد.

در فرض سؤال این کار جایز نیست و نوعی خودکشی محسوب می‌شود.

در فرض سؤال این کار جایز نیست و نوعی خودکشی محسوب می‌شود.

چنانچه مسلّم باشد طاقت شکنجه‌ها را ندارد و اطلاعاتی می‌دهد که ضایعات بزرگى به بار می‌آورد و موجب مرگ گروهى می‌شود، این عمل نوعى ایثار و فداکارى محسوب می‌شود.

الف تا ج) جلوگیرى از خودکشى بر هر مسلمانى واجب است و اگر هزینه کمى داشته باشد باید شخص بازدارنده بپردازد امّا اگر هزینه آن سنگین باشد یا مستلزم خطر جانى باشد بر آن شخص لازم نیست ولى چنانچه بیت‌المال توانایى داشته باشد باید آن را بپردازد.د) نجات جان کافر حربى لازم نیست و در مورد کافر ذمّى احتیاط نجات دادن است.هـ) رضایت او لازم نیست.و) درصورتی‌که راه نجاتش منحصر به راهى است که آسیبى به او می‌رسد اشکالى ندارد و ضامن نیست.

این کار حرام است.

خودکشى به‌یقین از گناهان کبیره است و مالکیت انسان نسبت به نفس خویش، نمی‌تواند دلیل بر خودکشى شود. همان‌گونه که مالکیت انسان نسبت به اموالش، نمی‌تواند مجوّز آتش زدن آن گردد. البتّه باید تمام مراسم را براى این‌گونه افراد مانند مسلمان عادی انجام داد و براى نجات آن‌ها دعا کرد، شاید مشمول عفو الهى واقع شوند.

اولا: با توجّه به این‌که این مسئله ازنظر شرعى پیچیده است، باید نسبت به آن با دقّت و احتیاط عمل کنید تا انشاء الله مرتکب خلاف شرع نشوید.ثانیاً: آن دسته از متکدیان که پول هنگفت دارند، اموالشان جزء مجهول‌المالک است; به‌استثنای هزینه یک سال که مال خود آن‌هاست و مصرف کردن پول‌های اضافى براى فقراى دیگر اشکالى ندارد؛ و آن‌ها که پول کمى دارند متعلّق به خودشان است و می‌توان براى مخارج آن‌ها از آن پول استفاده کرد. ضمناً اموال متکدیانی که ازکارافتاده هستند نباید صرف دیگران کرد; چراکه باگذشت سال بازهم گرفتار خواهند بود.

اولا: با توجّه به این‌که این مسئله ازنظر شرعى پیچیده است، باید نسبت به آن با دقّت و احتیاط عمل کنید تا انشاء الله مرتکب خلاف شرع نشوید.کسى که نیاز ندارد، حرام است تکدّى کند و حتّى در صورت نیاز، حکومت اسلامى باید ترتیبى دهد که به طریق آبرومندى نیاز آن‌ها تأمین گردد و اجراى این دستور، بر عهده نیروى انتظامى و قضایى است، یا مقام دیگرى که از طرف حکومت تعیین می‌شود.

توسّل به تهمت و دروغ و مانند آن، در شأن خبرنگاران مسلمان و متعهّد نیست.

تهمت زدن به هرکسی حرام است و نسبت به مرده و هر کس که نمی‌تواند از خود دفاع کند، گناهش بیشتر است.

نسبت دادن شایعات به یکدیگر نوعى تهمت است که فراتر از غیبت است؛ ضمناً چنانچه عیب پنهانى را بدون جهت آشکارا بگویند، غیبت است.

با توجه به این که در وقف باید عین باقی بماند می تواند برای مثال به این شکل وقف کند که ارشد اولاد اناث نسلا بعد نسل از آن استفاده کنند.