مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتى که عمداً یا بر اساس سهل انگارى باشد قصاص مى شود، و اگر سهواً باشد و دیه داشته باشد، دیه آن از بیت المال پرداخته مى شود.‌

غالباً اخذ دیه به مصلحت صغار است; ولى موارد نادرى پیدا مى شود که ممکن است مصلحت صغار در عفو، یا قصاص باشد. و فرقی در این مطلب بین ولىّ با قیّم نیست و هر دو باید مصلحت صغیر را در نظر بگیرند.‌

در صورتى که مسأله از طریق شهود ثابت شده باشد، باید رجم منتهى به قتل شود و اگر از طریق اقرار بوده، قاضى مى تواند حکم عفو صادر کند و در صورتى که رجم اوّل طبق موازین بوده و تعدّى و تفریط در آن رخ نداده و زنده بودن مرجوم بر حسب تصادف بوده باید مجدّداً رجم شود و پرداختن دیه جراحات سابقه بر کسى واجب نیست; ولى همان گونه که در بالا گفته شد، در صورتى که حدّ به سبب اقرار ثابت شده باشد، حاکم شرع مى تواند او را مورد عفو قرار دهد (ضمناً توجّه داشته باشید که اجراى حدّ به صورت رجم در شرایط عصر ما در بسیارى از موارد خالى از اشکال نیست و باید به انواع دیگر قتل مبدّل شود.‌

ولىّ باید مصلحت آنها را در نظر بگیرد و اقدام کند. یعنی در صورتى که مصلحت آنها در گرفتن دیه باشد، و قاتل نیز حاضر به پرداخت دیه گردد، باید دیه گرفته شود. و اگر مصلحت آنها در قصاص باشد، ولىّ دم مى تواند قصاص کند. ‌

در اجراى حد تأثیرى ندارد; ولى نسبت به مهرالمثل در فرض عنف مؤثّر است.‌

تغيير جنسیت دو صورت دارد:گاهى صرفاً ظاهرى و صورى است; يعنى اثرى از آلت جنس مخالف نيست، بلكه فقط یک جرّاحى صورى انجام می‌گیرد و چيزى شبيه آلت جنس مخالف ظاهر می‌گردد، اين كار حرام است و بايد به شدّت از آن پرهيز نمود؛ و اگر ازدواجى بر اساس آن صورت گيرد حرام و باطل است و حدّ شرعى دارد.ولى گاه واقعى است، يعنى با جرّاحى كردن، عضو تناسلى مخالف ظاهر می‌گردد، اين كار ذاتاً جايز است و محذور شرعى ندارد، مخصوصاً در مواردى كه آثار جنس مخالف در او باشد; امّا چون اين جرّاحى نياز به لمس و نظر دارد، تنها در موارد ضرورت جايز است.

اگر خوف خطر باشد قصاص تبدیل به دیه مى شود; ولى اگر خوف زیادت است مى توان به کمتر قناعت کرد.‌

اگر مأموم سهواً پيش از امام سر از ركوع بردارد بايد دوباره به ركوع برود و با امام سر بردارد و زيادى ركوع در اينجا نماز را باطل نمى‏كند، ولى اگر به ركوع برگردد و پيش از آن‏كه به ركوع برسد امام سر بردارد نمازش باطل است.

امورى كه انسان فقط در مقابل خدا نسبت به آن مسئول است؛ مانند نماز و روزه.

خریدوفروش آن در فرض سؤال جایز نیست، از قوانین حکومت اسلامی تخلف نکنید.

باید غسل را ادامه داده و بعداً وضو بگیرد.

روزه‌یکى از عبادت‌های مهم اسلامى است که در هرسال تنها به مدّت یک ماه، ماه مبارک رمضان، بر مسلمانان واجب می‌شود؛ و یکى از بهترین روش‌های خودسازى و تهذیب نفس است.روزه از معدود عباداتى است که گناه بزرگ ریا و خودنمایى نمی‌تواند در آن نفوذ کند; زیرا شخصى که اهل روزه است و لیاقت بار یافتن به این ضیافت الهى را دارد هرگز به‌غیراز خدا به دیگرى فکر نمی‌کند و شخصى که لیاقت این عبادت بزرگ را ندارد و اهل روزه نیست، بلکه اهل ریا و خودنمایى است، لازم نیست روزه بگیرد و تظاهر کند، بلکه بدون این‌که روزه بگیرد به‌دروغ خود را روزه‌دار نشان می‌دهد!روزه از ارکان پنج‌گانه اسلام، ابزار رسیدن به تقوا، سپر آتش جهنّم، موجب سلامتى انسان و خلاصه یکى از بهترین ابزار ترقّى و قرب الى الله است.

پاک است و استفاده از آن اشکالی ندارد ولی با آن نمی‌توان نماز خواند.

تا ضرورتی نباشد برگزاری جشن و انجام کارهایی که مربوط به کریسمس می‌شود با توجه به این‌که باعث ترویج فرهنگ غیرمسلمانان می‌شود مجاز نیست. منظور از ضرورت در اینجا این است که مثلاً اگر انجام ندهند روابط فامیلی و دوستی به هم می‌خورد.

با فرار او حکم عوض نمى شود; ولى اگر نقض قوانین آن بلاد مشکل مهمّى به بار آورد اجراى آن حکم متوقّف مى شود; مگر در موارد استثنایى.‌