با توجه به آنچه نوشته اید معادل مقداری که نذر کرده را به بازماندگان محتاج زلزله بدهید.
می‌توانید در این مسئله از مرجع مشهور دیگری تبعیت نمایید.
اصل بر بی‌گناهی است و اثبات جرم بر عهده مدعی جرم است.
اولا: مراد این است که در هر بار قرآن خواندن که عرفا مرتبه دیگر محسوب می‌شود تلاوت بیش از هفت آیه در این اوقات کراهت دارد. ثانیاً: کراهت در اینجا به معنی این نیست که اصلاً ثواب ندارد بلکه به این معنی است که ثوابش از قرآن خواندن در ایام دیگر کمتر است.
هیچ‌کدام از ادله فقهی ساقط نمی‌شود.
حضور ورثه لزومى ندارد، مگر اینکه وصیت زائد بر ثلث باشد که نسبت به زیاده رضایت ورثه شرط است.
شایعه سازی و شایعه پراکنی، مطلقا در اسلام جایز نیست، در قرآن در دو سه جا صریحا این معنا تحریم شده :( إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ) در جاهای دیگر هم هست که شایعه پراکنی ممنوع است،منظور از شایعه پراکنی این است که چیزی که ثابت نیست، من برای شما بگویم، شما برای دیگری بگویی که سطح جامعه را فرا بگیرد. در حالی که مطلبی است که ثابت نیست، این در اسلام مطلقا ممنوع است؛ گفتم، از گناهانی است که در قرآن تصریح به عذاب شده که ما می گویم گناه کبیره است، گناهی است که در قرآن صریحا عذابی درباره آن ذکر شده، شایعه پراکنی جزء گناهان کبیره است.
در ركوع واجب است ذكر بگويد، ذكر ركوع بنا بر احتياط واجب سه مرتبه «سبحان‌الله» يا یک‌مرتبه «سُبْحانَ ربی الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ» است كه بايد به عربى صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه تكرار كند.
در هر ركعت بعد از قرائت، يك ركوع واجب است، يعنى بهاندازهاى خم شود كه اگر بخواهد كف دست‌ها را به‌زانو بگذارد بتواند، بلكه احتياط واجب آن است كه كف دست‌ها را بر زانو بگذارد.
از فاصله نه‌چندان دور که جدا از محوطه نماز نباشد اقتدا کند و بعد از سجدتین و تا قبل از قیام برای رکعت بعد خود را به جماعت ملحق کند.
با توجه به اینکه اخفات میان اصحاب مشهور است بلکه ادعای اجماع بر آن شده است و سیره مسلمین بر اخفات جاری‌شده است جهر جایز نیست.
احتیاط آن است هنگام استفاده خمس آن را بپردازند.
