در صورت عدم تقصیر و یا عدم سهل‌انگاری طبیب این علل به وجود نیامده طبیب ضامن نیست. در مورد مدیر بیمارستان و مسئول برق نیز همین‌گونه است.
آرى با آلت قتّاله معمول زمان، که مستلزم شکنجه خاصّى نباشد، مى توان قصاص کرد.
حد بطور کامل ساقط است ولى تعزیر بعید نیست و امّا روایات حلبى در این قسمت در نزد اصحاب «معمولُ بها» نمى باشد تنها افراد شاذى به آن فتوا داده اند بنابراین عمل بر طبق آن مشکل است.
چنانچه قاضى در این گونه امور نیز ماذون باشد و علم از طرق عادى و معمولى بر این گونه امور حاصل گردد تعزیر کردن لازم است، مگر در مواردى که این گونه اقدامات منشا مفاسدى گردد که در این صورت پرده پوشى لازم است و هرگاه با احضارکردن و هشدار دادن و ارشاد نمودن وتعهّد گرفتن ردع و منع حاصل گردد باید به همان مقدار قناعت کرد.
در هرسال باید ثلث دیه را به قیمت روز محاسبه و ادا کند، مگر اینکه در ابتدا مصالحه‌ای روى قیمت صورت گرفته باشد.
ظاهر ادلّه این مسئله فعلیت درمان است، بنابراین تا درمان‌نشده باید دیه را بدهد.
احتياط اين است كه طبيب با بيمار يا كسان او شرط كند كه ديه را خودشان بپردازند و الا خودش بايد عهده‌دار بشود (بنا بر احتياط).
برای اعاده طواف و نماز آن پوشیدن لباس احرام لازم نيست.
آرى، احتياط آن است كه ابتدا طواف را تمام كند و نماز بخواند، سپس طواف و نماز آن را اعاده نمايد و بعد به سراغ سعى برود
براى حفظ ارزش‌های اسلامى گاه بايد ضررهايى را متحمّل شد.
جايز است، هرچند خودش قبل از مرگ اجازه نداده باشد؛ و احتياط آن است كه از اولياى ميّت اجازه بگيرند.
در صورت عدم تقصير و عدم سهل‌انگاری، طبيب ضامن نيست. در مورد مدير بيمارستان و مسئول برق نيز همین‌گونه است.
بهتر آن است كه طواف اوّل را رها كرده، طواف ديگرى را شروع كند. زيرا اين احتياط مستحب است.
درصورتی‌که از الکل‌های مست‌کننده و در غلظت‌های قابل شرب باشد، تنها در صورتى جايز است كه ضرورت قطعى پيدا كند و داروى منحصربه‌فرد باشد و جانشينى نداشته باشد و غالباً چنين نيست.
