خون‌های بسیار کم در شیر و یا خون دردهان مانند خون‌های باقیمانده در ذبیحه نجس نیست ولی خوردن آن حرام است و خوردن آن چنانچه خودبه‌خود مستهلک شود مانعی ندارد ولی اگر به‌قصد خوردن خون آن را مستهلک کنیم، مصداق تعمد در خوردن خون و حرام است.
ديه جنين به پدر و مادرش می‌رسد و اگر يکي از آن‌ها در سقط شرکت داشته از ديه ارث نمی‌برد و تمام آن به ديگري می‌رسد و اگر هر دو در سقط شرکت داشته‌اند ديه به پدربزرگ و مادربزرگ پدري و مادري و برادران و خواهران آن جنين می‌رسد و طبق قانون ارث تقسيم می‌شود و اگر آن‌ها رضايت دهند مشکل حل می‌شود.
اگر قصد جدی از سلام کردن داشته باشند به مقداری که موجب عسر و حرج نشود پاسخ دهند.
معمولاً استفاده از روش‌های سنّتى در مساجد و حسینیه‌ها بهتر است جز در مواردى که خطیب باید ایستاده سخن بگوید، مانند نماز جمعه که در آنجا استفاده از تریبون مانعى ندارد.
گرچه در بعضی روایات به کراهت عبور از میان گوسفندان اشاره شده ولی اعتبار سند آن ها ثابت نیست، ولی با انداختن صدقه در صندوق و یا کنارگذاشتن آن و پرداخت آن در آینده می توان آثار سوء احتمالی را رفع کرد.
چنانچه معاملات و خریدوفروش‌ها مطابق عقود و احکام اسلامی باشد تحقیق لازم نیست.
كسى كه فقط وقوف اضطرارى عرفات را درك كند، حج او باطل است همچنین كسى كه فقط «وقوف اضطرارى روز مشعر» را درك كرده (يعنى تنها توانسته خود را پيش از ظهر روز عيد به مشعرالحرام برساند) حج چنين شخصى باطل‌شده و در هر دو صورت بايد نيّت عمره مفرده كند و بعد از انجام اعمال عمره مفرده از احرام بيرون آيد و در سال آينده بايد حج تمتّع را اعاده كند.
به‌قصد اقتباس از قرآن مانعی ندارد.
ماه‌های حج؛ شوّال، ذی‌القعده و ذی‌الحجه می‌باشد و عمره تمتّع حتماً بايد در ماه‌های حج واقع شود.
تخریب و تبدیل آن به آشپزخانه جایز نیست اما می توانند از آن به عنوان کلاس درس قرآن، احکام و یا به عنوان کتابخانه و مانند آن استفاده کنند و اگر آشپزخانه ای در کنار آن بسازند که با عزاداری در آنجا منافات نداشته باشد مانعی ندارد.
عمل به این نذر لزومی ندارد.
كسى كه فقط «وقوف اختيارى عرفه» را درك كرده (يعنى بعدازظهرروز نهم تا غروب در عرفات بوده، امّا نتوانسته در مشعر حتّى قبل از ظهر روز عيد مقدارى وقوف كند) حج او نيز صحيح است.
هرگاه دو مجتهد مساوى باشند، مىتوان بعضى از مسائل را از يكى و بعضى را از ديگرى تقليد كرد؛ ولی هرگاه در مسئله‌ای به فتوای یکی عمل کرد، عمل به فتوای دیگری در آن مسئله، جایز نیست.
