حکم رسیدگی غیابی توسط قاضی
رسیدگى غیابى در حق النّاس و امور غیر مالى، مانند طلاق، با چه شرایطى جایز است؟
در صورتى که دسترسى به طرف دعوى نباشد، یا از حضور در دادگاه امتناع ورزد، رسیدگى غیابى مانعى ندارد.
در صورتى که دسترسى به طرف دعوى نباشد، یا از حضور در دادگاه امتناع ورزد، رسیدگى غیابى مانعى ندارد.
رسيدن به ميقات بايد بهطور يقين، يا اطمينان، يا شهرت در ميان اهل محل، يا حداقل شهادت يك نفر عادل ثابت شود و در صورت شك، احرام بستن جايز نيست؛ مگر از طريق نذر كردن.
بهطورکلی بوييدن بوهاي مختلف مانند بوي مواد غذايي، عطر، ادکلن، الکل، هر ماده گازدار و شوينده روزه را باطل نمیکند.
رساندن غبار غليظ به حلق هرگاه در حلق تبديل به گِل شود و فرورود روزه را باطل میکند، در غير اين صورت روزه صحيح است، خواه غبار چيزى باشد كه خوردن آن حلال است مانند آرد، يا غبار چيزى كه خوردن آن حرام است.
اين كار ذاتاً مانع شرعى ندارد، ولى مستلزم مسائل جنبى حرامى از قبيل لمس و نظر كردن است. بنابراين، هرگاه اين كار بهوسیله محرمى مانند شوهر انجام شود، به اين صورت كه نطفه خود و يكى از دو همسرش را بگيرد و تركيب نمايد و در رحم همسر ديگر (هرچند عقد موقّتى با او خوانده باشد) كشت كند، مرتكب حرامى نشدهاند. در غير اين صورت، براى مجاز بودن اين محرّمات جنبى بايد ضرورتى وجود داشته باشد.بنابراین هرگاه نطفه زنوشوهری را در خارج از رحم باهم تركيب كنند و در رحم شخص ثالثى قرار دهند، اين امر ذاتاً جايز است؛ ولى چون غالباً مستلزم نگاه و لمس حرام است، تنها در موارد ضرورت مجاز است.
کافی نیست، زن باید تمام با بخش قابل توجهی از مابذل را تحویل بگیرد.
ربا دادن مثل ربا گرفتن حرام است و در روايات اسلامى مذمّت از ربا بسيار شده است و از گناهان بسيار بزرگ محسوب مىشود.
این کار حرام نیست ولی بهتر این است که روی قبر مؤمنان راه نروند.
محاذات با علم و يقين و نيز شهادت يك يا دو شاهد عادل ثابت مىشود و اگر از اين دو راه ثابت نشد، هرگاه از قول كسانى كه مطلع به آن مکانها هستند گمان قوى حاصل شود كافى است. همچنين از قول كسانى كه اهل خبره هستند و از روى قواعد علمى محاذات را تعيين مىكنند، اگر گمان قابلملاحظهاى حاصل شود ظاهراً كافى است.
مقدار مسافت را از راههای مختلف میتوان دريافت نخست اينكه خودش اندازهگیری كرده و يقين حاصل كند، دوم اينكه در میان مردم معروف باشد، سوم اينكه شخص مورد اعتمادى خبر دهد.
اوّل ماه از پنج طريق ثابت میشود:1- ديدن ماه با چشم، امّا ديدن با دوربين و وسايل ديگرى از اين قبيل كافى نيست.2- شهادت عدّهاى كه از گفته آنها يقين پيدا شود (هرچند عادل نباشند، همچنين هر چيزى كه مايه يقين گردد).3- شهادت دو مرد عادل، ولى اگر اين دو شاهد صفت ماه را برخلاف يكديگر بگويند، يا نشانههایی بدهند كه دليل بر اشتباه آنهاست به گفته آنها اوّل ماه ثابت نمیشود.4- گذشتن سى روز تمام از اوّل ماه شعبان كه اوّل ماه رمضان با آن ثابت میشود، يا گذشتن سى روز تمام از اوّل ماه رمضان كه اوّل ماه شوال ثابت مىشود (البتّه اين در صورتى است كه اوّل ماه قبل مطابق همين طرق ثابتشده باشد).5- حكم حاكم شرع، به اين صورت كه براى مجتهد عادلى اوّل ماه ثابت شود و سپس حكم كند كه آن روز اوّل ماه است، در اين صورت پيروى از او بر همه لازم است، مگر كسى كه يقين به اشتباه او دارد.
راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد، بنابراين اگر بعد از شستن صورت و دست ها چند قدم راه برود و بعد مسح سر و پا را بكشد وضوى او صحيح است.
رانندگی وسایل نقلیه بدون گواهینامه شرعاً اشکال دارد؛ لذا مراعات مقررات راهنمایى حکومت اسلامى، لازم است.