حکم ترشحات عطسۀ شراب خوار
اگر کسی مشروب خورده باشد و دهانش را آب نکشیده باشد (کمی آب خورده باشد) آیا رطوبت عطسه او نجس است؟
در صورتیکه بقایای مشروب در دهانش مستهلک شده (مخصوصاً با خوردن آب) ترشحات عطسه او پاک است.
در صورتیکه بقایای مشروب در دهانش مستهلک شده (مخصوصاً با خوردن آب) ترشحات عطسه او پاک است.
فايده استبراء از بول اين است كه، مجرا را از بول پاك میکند، يعنى اگر آب مشكوكى بعدازآن خارج شود پاك است و وضو را هم باطل نمىكند، امّا اگر استبراء نكرده بايد وضو را اعاده كند و محل را بشويد.
باید هنگام پرداخت کفّاره نیّت نمایند و درصورتیکه همان زمان نیّت کفاره داشته است و کفاره هم بر او لازم شده میتواند نیّت نماید و الا باید اعاده نماید.
رعايت قبله در هنگام غسل لازم نيست.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند و سختي کار مجوز افطار روزه نمیگردد و چنانچه بتواند، بايد ساعت کاري خود را تغيير دهد و يا در ماه رمضان کارهاي سبکتری انجام دهد. در غير اين صورت، تنها مجوز افطار اين است که در برخي روزها (مثلاً هفتهای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعي از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد و تا ماه رمضان سال آينده قضاي آن را بجا آورد.
اگر استبرا کردهاید و قطرات مشكوك است كه بول است يا چيز ديگر، باز اعتنا نكنيد؛ و اگر يقين داريد بول است، چنانچه تجديد وضو مايه مشقّت زياد میشود یکبار وضو براى هر نماز كافى است.
هرگاه قبل از ظهر یادش آمده بود امکان داشت اما در چنین شرایطی صحیح نیست.
خوردن و آشاميدن از روي سهو و فراموشي روزه (چه مستحب و چه واجب) را باطل نمیکند.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند و هرگاه بهواسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزههايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر بهواسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزههایی را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیشآمده است.
هرگاه مأموم خيال مىكرد امام سر از سجده برداشته، او هم سر از سجده برداشت، بايد دوباره به سجده برود و اگر اين كار در هر دو سجده واقع شود زيادى دو سجده كه ركن است نماز را در اينجا باطل نمىكند، امّا اگر به سجده برگردد درحالیکه در همان لحظه امام سر از سجده برداشته است، اگر در يك سجده چنين اتفاق افتد نمازش صحيح است و اگر در دو سجده باهم باشد نمازش باطل میشود.
درصورتیکه طرفین راضی شوند مانعی ندارد.
اگر مد طعام را انتخاب کند میتواند روزه مستحب بجا بیاورد و الا بنا بر احتیاط واجب نمیتواند روزه مستحب بگیرد. در ضمن همینکه نیت کند مد طعام را پرداخت کند کافی است.
پوشیدن شلوار کوتاه درصورتیکه تا زیر زانو باشد و منشأ فساد خاصی نباشد، مانعی ندارد.