در صورتی که نذر بوده تکلیفی ندارید مگر اینکه وصیت کرده باشد و مقدار وصیت از ثلث اموال بیشتر نباشد و در هر صورت اگر وصیت یا وقف نبوده می توانید به میل خود به فقرا بدهید.
در احتیاطات، رجوع به غیر جایز است و همچنین در جمله «خالى از اشکال نیست» و جمله «محل تأمّل است» و امّا جمله «بعید نیست» در تعبیرات ما فتواست.
در مواردی که موجب اسراف می شود اگر بتوانند در مکان های دیگر که مردم نیازمندند و نذر هم به اندازه کافی نیست بدهند باید به همان صورت عمل کنند.
این کار مانعی ندارد.
دیه دارد و دیه آن مانند دیه شکستگى استخوان است، یعنى یکپنجم کل دیه است و اگر بهبود یابد چهارپنجم آن یکپنجم محسوب میشود.
در قربانی مستحب اشکالی ندارد، همچنين چند نفر میتوانند باهم شريک شوند و يک حيوان قرباني کنند.
اگر پيش از ظهر مسافرت نمايد روزهاش باطل است، ولى قبل از آنكه به حدّ ترخص برسد نمیتواند روزه را افطار كند و اگر پيش از آن افطار كند كفّاره بر او واجب است (منظور از حدّ ترخص جايى است كه صداى اذان شهر را نشنود، يا بهجايى برسد كه ازنظر مردم شهر پنهان گردد).
گراز همان خوک وحشی است و نجس العین است.
در صورتی که نذر را بر زبان آورده و دسترسی به مداح مورد نظر دارد باید از او استفاده کند و اگر کوتاهی کرده اعاده نماید..
پوستهایی كه از لب و سر و جاهاى ديگر بدن انسان جدا میشود پاك است، امّا اگر آن را با فشار جدا كنند بهطوریکه محل آن سوزش پیدا کند احتياط واجب اجتناب است.
در مورد نحوه زدن شلاّق بین آن ها تفاوت است; یعنى باید به نسبت توان اشخاص شلاّق زد.
خودکشى بهیقین از گناهان کبیره است و مالکیت انسان نسبت به نفس خویش، نمیتواند دلیل بر خودکشى شود. همانگونه که مالکیت انسان نسبت به اموالش، نمیتواند مجوّز آتش زدن آن گردد. البتّه باید تمام مراسم را براى اینگونه افراد مانند مسلمان عادی انجام داد و شرکت در این مراسم و دعا براى نجات آنها مانعی ندارد، شاید مشمول عفو الهى واقع شوند.
وضو برای نمازهای مستحبی شرط است ولی واجب نیست یعنی می تواند وضو و نماز، هر دو را ترک کند.
اگر مجبور بوده کفاره ندارد و الا کفاره دارد و کفاره آن یا اطعام شصت فقیر است و یا شصت روز روزه گرفتن.
