حکم فکر کردن به گناه
آیا فکر کردن به گناه، گناه محسوب میگردد و حرام است؟
فكر گناه تا زمانى كه منتهى به انجام گناه نشود، گناه محسوب نمیشود، ولى بیشک آثار نامطلوبى بر روح انسان میگذارد.
فكر گناه تا زمانى كه منتهى به انجام گناه نشود، گناه محسوب نمیشود، ولى بیشک آثار نامطلوبى بر روح انسان میگذارد.
هرگاه انفاق در حدّی باشد که زندگی خود انسان یا خانواده او را مختل کند اسراف در انفاق است.
در فرض سؤال، صدقه مستحب مانعی ندارد و احتیاط آن است که صدقه نذر را به واجب النفقه ندهد.
با توجه به این که در وقف باید عین باقی بماند می تواند برای مثال به این شکل وقف کند که ارشد اولاد اناث نسلا بعد نسل از آن استفاده کنند.
این کار اشکال دارد.
آنچه در میان مردم بهعنوان قمار شناخته میشود حرام است ولی انجام بازیهای مشکوک اشکالى ندارد؛ بهشرط اینکه پول یا چیز دیگرى بردوباخت نکنند.
درصورتیکه از آلت قمار بودن خارجشده باشد و در نزد توده مردم بهعنوان یک وسیله تفریحی یا ورزشی شناخته شود بازی با آن بدون بردوباخت مالی اشکال ندارد در غیر این صورت اشکال دارد.
آلات قمار، آلاتی را میگویند که در عرف معمولاً با آن قمار انجام میدهند و با این عنوان شناخته میشود.
ملاک این است که در منطقهای که با آن بازى میکنند مردم بهعنوان یک آلت قمار به آن نگاه نکنند، بلکه آن را یکى از انواع ورزش بشمارند.
قمار نوعی بازی است با آلات مخصوص که در آن بردوباخت مالی وجود دارد.
در فرض سؤال پیش خود و خدای خود توبه جدی نماید و با اعمال صالح، گذشته را چگونگی تحقّق دروغ نماید و معرفی کردن لازم نیست؛ انشاءالله مورد غفران الهی قرار خواهد گرفت.
توبه دارای چند شرط است اول پشیمانی از گذشته، دوم تصمیم بر ترک در آینده، سوّم ادای حقوق اگر حقی از بین رفته و چهارم جبران گناه با اعمال صالح و اگر بشکند کفاره خاصی ندارد ولی باید بلافاصله برگردد.
باید به مقداری که یقین دارید به صاحبانش برسانید و اگر آنها را نمیشناسید از طرف آنها درراه خدا صدقه دهید و چنانچه نه مقدار و نه صاحبش معلوم است، با دادن خمس آن اموال پاک میشود.