مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1- باید به نیت ترک روزه استغفار کند 2- استغفار لازم نیست.

منظور از حقوق ارتفاقی، آن دسته از حقوقی است که برای شخص، در ملک دیگری وجود داشته باشد؛ مثلاً در زمین یا خانه کسی، مجرای فاضلاب یا آب باران زمین یا خانه دیگری باشد، در این صورت صاحب آن خانه یا زمین نمی تواند از استفاده همسایه جلوگیری کند.

اخته کردن حیوان جهت پرواری کردنش که موجب اذیت و آزار حیوان می گردد اما اگر برای هدف صحیحی باشد و در عرف رایج باشد، اشکالی ندارد.

اگر قسم به غير نام خداوند و صفات او باشد، حكم جدال ندارد.

اگر بدون آميزش از همسر خود تمتّع ببرد، بايد يك شتر كفّاره بدهد؛ ولى حج او صحيح است و در سال آينده لازم نيست حج بجا آورد. حكم زن نيز همین‌گونه است.

این‌گونه قراردادها تحت عنوان بیع «سلم» قرار می‌‌گیرد و ازآنجاکه در بیع سلم باید جنسی که قرار به تحویل آن گذاشته‌شده از هر جهت معلوم باشد و وسایلی که با دست می‌‌سازند کاملاً معلوم و مشخص نیست و هر یک ممکن است به صورتی درآید، به همین دلیل در گذشته سلم را در آن صحیح نمی‌دانستند اما در عصر و زمان ما که به کمک کارخانه‌ها به‌صورت یکنواخت ساخته می‌‌شود بیع سلم در آن اشکالی ندارد و احکام سلم در آن جاری می‌‌شود.

اگر ناقص‌الخلقه شدن او قطعى و شديد است و در مراحل نخستين باردارى و قبل از رسيدن به مرحله جنينِ كامل باشد و راه درمان نيز منحصر به اين راه گردد مانعى ندارد.

در چند محل تخلّى كردن حرام است (خواه بول يا غائط): اوّل در کوچه‌ها و جاده‌هایی كه مسير مردم است. دوم در جايى كه براى عدّه خاصى وقف‌شده، مانند مدرسه‌هایی كه مخصوص طلاب است يا مساجدى كه آبريز آن فقط براى نمازگزاران است. سوم روى قبر مؤمن يا هر محل ديگرى كه موجب بی‌احترامی نسبت به مؤمن يا يکى از مقدسات شود.

بنا بر احتياط واجب نمی‌تواند امام جماعت شود; حتّى براى مثل خودش.

آنچه براى درمان او لازم است جایز است و بيش از آن مجاز نيست مگر به اجازه بيمار.

اجاره دادن حرام نیست ولیکن بهتر است از این کار صرف‌نظر کنید.

هر حيوانى كه شكار آن حرام است، نوزاد و تخم آن نيز حرام است؛ هرچند در دسترس باشد.

نمازهای قضایی که به این صورت خوانده‌اید را به‌تدریج و به‌گونه‌ای که دچار مشقت نشوید دوباره بخوانید.

اگر لباس‌های كوچك مانند جوراب، شب‌کلاه و هميان، كه به‌تنهایی نمى‌توان با آن ستر عورت كرد، نجس باشد عيبى ندارد.

اگر موقوفٌ عليهم به هيچ وجه قابل شناسايى نيستند، همگان می توانند آن قرآن را قرائت كنند و سپردن آن به جايى كه اصلًا قرائت نمى‏ شود، اشكال دارد؛ مگر اين كه قرآن بسيار نفيسى باشد كه بيم از دست رفتن آن برود.