مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1. روایت مزبور ازنظر سند قابل گفتگوست; ولى به‌هرحال کم کردن مناجات شب براى شرکت در نماز جماعت صبح اولویت دارد. 2. ترک نماز جماعت گناه نیست و منافات با مقام عصمت ندارد; بلکه نوعى ترک اولى است و اگر جنبه تعلیم به دیگران داشته باشد، ترک اولى هم محسوب نمی‌شود. 3. همان‌طور که گفتیم ممکن است هدف، آموزش این حکم شرعى براى عامه مردم باشد. در این صورت مقام آن حضرت پایین نمی‌آید. فراموش نکنید روایت ازنظر سند هم‌محل بحث است.

در مواردی که ادله ابهام شدید دارد مرجع برای رعایت حال خود و مقلدین حکم به احتیاط می‌دهد.‌

الف مأموم باید غیر از حمد و سوره همه‌چیز نماز را خودش بخواند و حمد و سوره در صورتى از او ساقط است که در رکعت اوّل و دوم با امام نماز بخواند، امّا اگر در رکعت سوم و چهارم در حال قیام امام، اقتدا کند باید حمد و سوره را خودش بخواند. ب اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى صبح و مغرب و عشاء بشنود باید حمد و سوره را ترک کند و اگر صداى امام را نشنود جایز است حمد و سوره را بخواند، ولى باید آهسته بخواند، امّا در نمازهاى ظهر و عصر احتیاط واجب آن است که همیشه حمد و سوره را ترک نماید، امّا ذکر گفتن به‌طور آهسته جایز، بلکه مستحب است. جهرگاه مأموم بعضى از کلمات حمد و سوره امام، یا صداى همهمه او را بشنود احتیاط واجب ترک حمد و سوره است.

چنانچه حکم مسجد را نداشته باشد (يعني صيغه مسجد را براي آن نخوانده‌اند يا به نيت مسجد، در آنجا نماز نخوانده‌اند) توقف افراد معذور در آن مانعي ندارد، در اين زمينه می‌توانید از متولي يا خادم آنجا سؤال کنيد که حکم مسجد را دارد يا نه.

اولاً: اگر مجبور نبوده، نباید آب می‌خورد.ثانیاً: اگر مجبور بوده و نمی‌توانسته به سفر شرعی برود کفاره ندارد و الا دو کفاره دارد: یکی برای افطار به حلال و دیگری برای افطار به حرام.

يوگا و انرژی‌درمانی اگر در حد معقول و مفيد باشد ذاتاً اشکالي ندارد، ولي چنانچه مستلزم امر حرامی‌باشد جايز نيست.

يوگا و انرژی‌درمانی اگر در حد معقول و مفيد باشد ذاتاً اشکالي ندارد، ولي چنانچه مستلزم امر حرامی‌باشد جايز نيست.

عمره مفرده يكى از بهترين اعمال است و فضيلت بسيار دارد. از پيغمبر اكرم صلی‌الله علیه و آله روایت‌شده كه فرمود:«اَلْعُمْرَةُ كَفّارَةٌ لِكُلِّ ذَنْبٍ؛ عمره كفّاره تمام گناهان است (و پشت انسان را از بار گناه سبك مى‌كند)».

در هیچ‌یک از این‌ها نمی‌توان شرط‌بندی کرد که شخص برنده جایزه از سوی بازنده یا شخص ثالث بگیرد؛ می‌توانند مسابقات را به‌صورت رایگان و بدون شرط انجام دهند، سپس مسئولین به‌عنوان تشویق به آن‌ها جایزه بدهند.

منظور از «مثلی» چیزی است که همانند آن بسیار پیدا می‌‌شود و منظور از «قیمی» آن است که همانند آن زیاد در دسترس نیست.

اوّلا: منظور از «ضروریّات دین» اموریست که همه، اعم از عالم و غیر عالم، مى دانند جزء دین است; مانند مساله نماز و روزه و حجاب. و «محکمات» مسایلى است که به دلیل قطعى ثابت شده است; هر چند ضرورى نباشد. و «احکام ضرورى اسلام» همان احکام ضرورى دین است. و «مسلّمات» و «محکمات مذهب» امورى است که با دلیل قطعى در مذهب شیعه ثابت شده باشد. ثانیاً: اگر کسى ضروریّات دین را انکار کند، و انکارش سبب انکار نبوّت گردد، از اسلام خارج مى شود، ولى انکار ضروریّات مذهب تنها باعث خروج از مذهب است; نه اسلام.‌

رَبَّنا آتِنا فِى الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِى الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ: خداوندا در دنيا و در سراى ديگر به ما نيكى مرحمت فرما و ما را از عذاب دوزخ نگاه‌دار!

بسم‌الله الرَّحْمنِ الرَّحيمِ: به نام خداوند بخشنده بخشايشگر قُلْ هُوَ الله احَدٌ: بگو اوست خداى يكتا. الله الصَّمَدُ: خداوندى است كه همه نيازمندان قصد او می‌کنند؛ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ: (هرگز) نزاد و زاده نشد؛ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ: و براى او هیچ‌گاه شبيه و مانندى نبوده است.

بسم‌الله الرَّحْمنِ الرَّحيمِ: به‏نام خداوند بخشنده بخشايشگر الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ: ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است. الرَّحْمنِ الرَّحيمِ: بخشنده و بخشايشگر است. مَالِكِ یوم‌الدین: (خداوندى كه) صاحب روز جزا است. ايَّاكَ نَعْبُدُ وَ ايَّاكَ نَسْتَعِينُ: (پروردگارا) تنها تو را مى‏پرستيم و تنها از تو يارى مى‏جوييم. اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ: ما را به راه راست هدايت فرما! صِراطَ الَّذينَ انْعَمْتَ عَلَيْهِمْ: راه كسانى كه آنان را مشمول نعمت خود ساختى، غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لا الضَّآلّينَ: نه راه كسانى كه بر آنان غضب كردى و نه گمراهان!

يا مُحْسِنُ قَدْ أَتاكَ المـُسِيءُ وَقَدْ اَمَرْتَ الْمـُحْسِنَ أنْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمـُسِيءِ أنْتَ الْمـُحْسِنُ وَ اَنَا الْمـُسِيءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَ تَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا تَعْلَمُ مِنِّي اي خدايي كه به بندگان احسان مي‎كني بنده گنه‎كار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‎اي كه نيكوكار از گناهكار بگذرد، تو نيكوكاري و من گناهكار؛ به‌حق محمد وآل محمد: رحمت خود را بر محمد وآل محمد: بفرست و از بدي‎هايي كه مي‎داني از من سرزده بگذر.