ترک روزه به علت ترک اعتیاد
آیا میتوانیم برای ترک اعتیاد فقط سه روز روزه نگیریم بعد از سه روز که ترک کردیم روزه را بگیریم؟
میتواند این سه روز را خارج از مسافت شرعی رفته و افطار کند و برگردد.
میتواند این سه روز را خارج از مسافت شرعی رفته و افطار کند و برگردد.
هرگاه قضاى روزه ماه رمضان را چند سال به تأخير اندازد بايد قضا را بهجا آورد و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد و باگذشت سالها كفّاره متعدّد نمیشود.
اعاده کردن نمازهای سابق لازم نیست ولی از این به بعد مراعات نمایید.
در صورتی كه ضرر مهمّى به او مىرسد یا خطر مرگ برای او و سرایت به دیگران وجود دارد، بيمار نباید از درمان خودداری و یا آنرا قطع كند.
این گروه جزء کفّار محاربند و در دامان استعمار پرورش یافته اند.
رفتن به حسینیه و مکان های مشابه که حکم مسجد را ندارد، مطلقا اشکالی ندارد.
۱ تا ۳. كار تزريق كننده مانند كار طبيب است; هرگاه حاذق باشد و اخذ برائت (بهطور عام يا خاص) كند ضامن نيست و بدون اخذ برائت ضامن است؛ و در صورت سهلانگاری یا حاذق نبودن، مطلقاً ضامن است.
هنگامى كه وقف تمام شود و متولّى در وقفنامه اوّليه تعيين شده باشد هيچ كس حتّى واقف نمىتواند آن را شرعاً تغيير دهد، مگر اين كه ثابت شود متولّى منصوص صلاحيّت ندارد، كه در اين صورت متولى جديد از سوى حاكم شرع تعيين مىشود.
خواندن آواز در حضور مردان جایز نیست، ولي براي زنان درصورتیکه آهنگ آن مناسب مجالس لهو فساد نباشد و منع قانونی نیز نداشته باشد اشکال ندارد.
۱. نهتنها اشكالى ندارد، بلكه راجح و خوب است و گاه ممكن است واجب شود.۲. جايز است.
اين مسئله دو صورت دارد: گاه براى طبيب خوف ضرر حاصل میشود، يعنى احتمال قابلتوجهی نسبت به زيان داشتن روزه براى او حاصل میشود، در اينجا میتواند همان را به بيمار منتقل كند، چنانچه بيمار از قول طبيبخوف ضرر پيدا كرد روزه را ترك میکند. صورت دوّم آن است كه احتمال ضعيف و کمرنگی باشد، در اينجا نمیتوان ترك روزه را به بيمار توصيه كند.
چنانچه زن در حال عادت ماهيانه باشد و خيال كند احرام بستن براى او جايز نيست و در ميقات احرام نبندد، اگر مىتواند، بايد به ميقات برگردد و مُحرم شود و اگر نمىتواند، به خارج حرم رود و در انجام احرام ببندد و اگر نمىتواند، از همانجا كه هست احرام ببندد و حج و عمره او صحيح است.
در هر موردى باید تابع دلیل آن مورد بود، مثلا در مسأله فرار از حفیره ادلّه شامل مورد علم قاضى نمى شود، ولى در بعضى از موارد علم قاضى حکم اقرار را دارد.