مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در تمام مساجد جامع شهر مى توان اعتكاف كرد.

در فرض سؤال، اشكال ندارد.

بايد به قصد رجاء(یعنی به امید رسیدن به ثواب) اعتکاف را بجا آورد.

در فرض سؤال، نمی توان معتکف شد ولی اگر از چند روز مانده به اعتکاف (مثلا ده روز یا یک هفته مانده به اعتکاف) نماز را جاری کنند تا آن زمان می شود اعتکاف کرد.

در مساجدى كه نماز جماعت به طور مرتّب برگزار مى شود، اشكالى ندارد.

چنانچه اعتكاف فرزند موجب اذيّت و آزار پدر و مادر گردد، بايد رضايت آنها را جلب كند، در غير اين صورت اذن آنها شرط نيست; هر چند احتياط تحصيل رضايت آنها، مخصوصاً پدر است.

در صورتى كه شخصى، ديگرى را مثلا براى يك ماه، اجير كرده كه كارهايش را انجام دهد، چنانچه اجير بخواهد در مدّت اجاره معتكف شود بايد اجازه صاحب كار را تحصيل كند.

زن اعتكاف را تا آخر ادامه مى دهد.

لازم است كه معتکف به قصد عبادت در مسجد توقّف كند و نیز تفاوتى بين انواع توقّف و بودن در مسجد نيست؛ بنابراين مى تواند بايستد، يا بنشيند، يا بخوابد، يا راه برود و به طور کلی اینکه توقف به هر شكلى كه باشد مانعی ندارد.

خروج معتكف از مسجد در موارد زير جايز است:الف) براى اداى شهادت در دادگاه.ب) براى شركت در نماز جمعه، ولى براى شركت در نماز جماعت با توجّه به اينكه نيازى به اين كار نمى باشد، جايز نيست; زيرا در مسجد جامع معمولا نماز جماعت برپا مى شود. ج) جهت حضور در تشييع جنازه مؤمنين و عیادت مریض؛ هر چند اين امور بر او واجب نشده باشد. د) در ساير ضروريات عرفيّه، يا شرعيّه واجب(مانند غسل)، چه مربوط به امور دنيايى باشد، يا مربوط به امور آخرت. چه به مصلحت خودش باشد، يا مصلحت ديگرى آن را اقتضا كند. و به فتواي ما به طريق اولي در مورد امتحانات سرنوشت ساز هم مجاز است؛ البته به طوري که صورت اعتکاف بهم نخورد مثلا حدود يکي دو ساعت و بیشتر نباشد. ولى در غير موارد مذكور نبايد از مسجد خارج شود.

هرگاه به هنگام اعتكاف محتلم شود، واجب است از مسجد خارج گردد و غسل جنابت كند و نمى تواند داخل مسجد غسل نمايد، زيرا توقّف جنب در مسجد حرام است؛ و اگر خارج نشود اعتكافش باطل مى شود.

اگر خروج از مسجد بر معتكف واجب شود (مثلا براى پرداخت بدهى، يا انجام واجب ديگرى كه متوقّف بر خروج از مسجد است،) و از مسجد خارج نشود، مرتكب گناه شده؛ ولى اعتكافش باطل نمى شود.

چنانچه بنا بر ضرورتى از مسجد خارج شد، لازم نيست نزديكترين راه را به هنگام رفت و برگشت انتخاب كند، مگر اينكه تفاوت مسيرها بسيار زياد باشد.

لازم است فقط به مقدار حاجت و ضرورت توقّف داشته باشد، نه بيشتر; همانگونه كه در صورت امكان در طول مسير رفت و برگشت نبايد در زير سايه اى بنشيند; بلكه مطلقاً در جايى ننشيند، ولى حركت در زير سايه حرام نيست.

هرگاه بنابر ضرورتى از مسجد خارج شود و خروجش طولانى گردد، به گونه اى كه صورت اعتكاف از بين برود ( و عرفاً گفته شود كه چنين شخصى معتكف نيست) اعتكافش باطل مى شود.