مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر صاحب مال به صدقه دادن راضى نشد باید عوض آن را به او بدهد.

اگر صاحبان این اشیاء آنها را به دور انداخته اند اشکالی ندارد، چه بسا احتمال دارد اشتباها در لابه لای چیزهای دیگری بوده و آن را به دور انداخته اند زیرا حتی در بعضی موارد اجناس گران قیمت مثل طلاجات در سطل زباله پیدا شده است.

در صورتی که از پیدا کردن او ناامید شوید قیمت آن را از طرف او به فقرا بدهید.

هرگاه تا يك سال اعلان كند و يا در محل اعلان شده نگهدارى شود و صاحب مال پيدا نشود، پيداكننده مخيّر است يكى از چهار كار را انجام دهد: 1- آن را براى خود بردارد به قصد اين كه هر وقت صاحبش پيدا شد اگر آن مال موجود نيست، عوض آن را به او بدهد. 2- به صورت امانت براى او نگهدارى كند.3- از طرف صاحبش صدقه در راه خدا بدهد. 4- آن را به حاكم شرع بسپارد و احتياط مستحب صدقه دادن يا سپردن به حاكم شرع است.

شما باید طبق مقرّرات بانک و قراردادى که با آنها دارید عمل نمایید و اگر در مورد پولهایى که اضافى مى آید قراردادى ندارید و از پیدا کردن صاحب آن مأیوس هستید مى توانید به شخص نیازمندى بدهید و اگر خودتان نیاز دارید به اندازه پول هایى که کم مى آید از آن استفاده کنید.

زیاده متعلّق به مالک است و اگر سال بر آن گذشته خمس دارد و چنانچه یابنده براى حفظ آن هزینه کرده، مى تواند از مالک آن بگیرد.

آرى مى تواند مخارج ضرورى را از او بگیرد مشروط بر این که در این مدّت راهى براى پیدا کردن صاحب آن نداشته باشد.

هرگاه مالى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه داشته باشد، در صورتى كه قصدش اين است كه آن را به اين وسيله حفظ كند تا به دستور شرع درباره آن عمل نمايد اشكالى ندارد.

از قبیل اموال گمشده است و باید مطابق دستور اموال گمشده عمل کرد.

حفظ او واجب است.

جایز نیست.

نه تنها جایز، بلکه واجب است.

کراهت دارد مگر اینکه خوف تضییع باشد.

اگر مدّت فرارسد و چيزى را كه قرض كرده عيناً موجود باشد و طلبكار همان را مطالبه كند، لازم نيست آن را به او بدهد، هرچند احتياط مستحب دادن همان مال است این مسئله.در وان نوت نیست در سایت نیست.

1- درصورتی‌که طرفین معامله هنگام معامله راضی به این شرط باشند معامله صحیح است.2- معامله دوم صحیح است ولی در فرض سؤال فروشنده اول خیار شرط دارد و می‌‌تواند معامله اول را فسخ کند.