مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نگاه كردن به زن یا مرد نامحرم براى شناختن به‌منظور شهادت دادن در دادگاه و امور مهم و لازمى ‏از اين قبيل جايز است.

حق الناس است.

در فرض سؤال اشکال دارد.

در فرض سؤال جایز نیست.

نگاه کردن به قسمت‌هایی از بدن بچه‌های غیر بالغ که معمولاً پوشانیده نمی‌شود اگر به‌قصد لذّت نباشد و ترس از افتادن در گناه نباشد، اشکالی ندارد، ولى بنابر احتياط واجب بايد به‌جاهايى مثل ران و شكم كه معمولاً می‌پوشانند نگاه نكند و نگاه به عورت بچّه غیر ممیّز اشکالى ندارد، مادران یا پدران در موارد ضرورت مى‌توانند آن را جهت شستشو یا غیر آن لمس کنند.

در فرض سؤال اشکالى ندارد.

درصورتی‌که صاحبان فیلم و عکس را بشناسند جایز نیست و اگر آن‌ها را نشناسند و منشأ فسادی نگردد (بدن‌ها عریان یا نیمه عریان نباشد) جایز است.

اگر قصد تلذّذ و ریبه نباشد اشکالى ندارد.

عادى شدن حكم شرع را تغيير نمی‌دهد; ولى اين كار به مقدار ضرورت جايز است.

جز در موارد ضرورت جايز نيست; و فرقى در ميان آن‌ها نيست.

بدون قصد لذّت و ريبه اشكالى ندارد؛ و در صورت ريبه تنها در موارد ضرورت و به مقدار ضرورت نگاه كنند.

اشكالى ندارد.

آری مثل آینه است.

نگاه کردن به اعضایى که معمولاً در عرف آن‌ها مکشوف است، بدون قصد لذّت اشکالى ندارد.

تنها در مورد ضرورت جایز است.