اگر احتمال غلط بودن آن را نمى‌داده، نمازش صحيح بوده است؛ ولى براى نمازهاى روزانه آينده اشتباهاتش را اصلاح كند.
اگر در مورد دوّم، حکم حدّ بر او ثابت شده، تعزیر ساقط مى شود.
حقّ شریک را بدون اجازه او نمی‌توان فروخت; ولى می‌تواند مال خود را بفروشد و نسبت به مال شریک اجاره داده شود.
درصورتی‌که محرم به ميل و اختيار حاضر به اين كار شود، مرتكب كار حرامی‌شده و بايد كفّاره بدهد؛ ولى چنانچه بدون اختيار، يا از روى فراموشى بوده، كفّاره‌اى براى هیچ‌کدام ندارد.
همين اندازه كه نيّت رجاء در ذهن او نسبت به تمام اعمال عمره وجود دارد كافى است و لازم نيست كلمه رجاء را تكرار كند.
نمى‌تواند از احرام خارج شود. حتّى اگر لباس احرام را از تن بيرون كند و لباس دوخته بپوشد و قصد بيرون آمدن از احرام كند، احرامش به هم نمى‌خورد و آنچه به سبب احرام بر او حرام شده حلال نمى‌شود و اگر كارى كند كه موجب كفّاره است، بايد كفّاره بدهد و راه خروج از احرام فقط انجام عمره يا حج است كه نيّت آن را كرده است.
باید از فروشنده حیوان سؤال کند که آیا چیزى گم کرده، یا نه؟ اگر نشانه هایى داد که منطبق بر آن بود، باید آن مال را به او بازگرداند. واگر فروشنده اظهار بى اطّلاعى کرد، احتیاط آن است که بهمدّت یک سال صبر کند، و در جستجوى صاحبش باشد، و اگر پیدا نشد مى تواند تملّک کند.
تكرار در حدّ معقول اشكالى ندارد، ولى زیاده‌روی در هيچ كارى شايسته نيست.
تكرار در حدّ معقول اشكالى ندارد، ولى زیاده‌روی در هيچ كارى شايسته نيست.
عمره انجام‌شده، كفايت مى‌كند.
احرام او صحيح است و حج او مستحبى محسوب مى‌شود و کفایت از حج واجب نمى‌كند و از احرام خارج‌شده است.
مى‌تواند آن را به‌عنوان سهم خود بردارد، يا به دوستانش، يا به فقرا و نيازمندان بدهد، ولى دادن آن به قصّاب ـ به‌عنوان اجرت كارى كه انجام داده ـ اشكال دارد و احتياط مستحب آن است كه اگر خودش از آن استفاده كرده، قيمت آن را صدقه بدهد و ملاك قيمت روز ذبح قربانى است.
حج او اشکالى ندارد، ولى قربانى بر ذمّه‌اش می‌ماند. اگر ماه ذی‌الحجه تمام نشده، در وطنش قربانى می‌کند. در غیر این صورت، در سال آینده در ماه ذی‌الحجه قربانى می‌نماید.
