مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط این است که قضا کند.‌

مانعى ندارد، زيرا در نذر رجحان در تمام قيود شرط نيست. البته بدون قصد اقامت ده روز نمی توان در سفر معتکف شد.

نذر اعتكاف به عنوان شكرانه قضاى حوائج مانعى ندارد.

هر گاه نذر كند كه روز بازگشت (مثلا) پدرش از مكّه معتكف شود، چنانچه امكان داشته باشد در آن روز احتياط كند و از طلوع فجر اعتكاف ببند، نذرش صحيح است. همچنين اگر يقين داشته باشد كه مسافرش قبل از طلوع فجر (اذان صبح) باز مى گردد.

در صورتى كه نذر كند سه روز يا بيشتر معتكف شود، لازم نيست شب اوّل هم در حال اعتكاف باشد.

اگر انسان نذر كند سه روز معيّن يا بيشتر معتكف گردد (مثل اينكه نذر كند روز 28 و 29 و 30 ماه مبارك رمضان را معتكف شود) سپس روز سوم مصادف با عيد گردد (مثل اينكه ماه رمضان در فرض مثال فوق 29 روز شود) چنين نذرى از اصل باطل است، و قضا هم ندارد; زيرا نذر از ابتدا منعقد نشده است، هر چند قضاى آن مطابق احتياط است.

چون اعتکاف يک عبادت است، مي توان آن را نذر کرد. ولي شرايط نذر باید رعایت شود، از جمله اينکه سبب آزار پدر و مادر نشود و در مورد زوجه بنابر احتياط واجب اذن زوج هم لازم است (اينکه منافات با حق زوج نداشته باشد کافي نيست).

چنانچه نذر كند كه سه روز بدون دو شب وسط آنها معتكف مى شود، چنين نذرى باطل است.

اگر نذر كند يك ماه معتكف شود، شب اوّل كه جزء ماه محسوب مى شود نيز بايد در حال اعتكاف باشد.

اگر نذر كند روز پس از ورود مسافرش معتكف شود، بدون شك نذرش صحيح است، و بايد تا سه روز در حال اعتكاف باشد.

هرگاه نذر كند كه در روزهاى معيّنى (مثلا سه روز اوّل ماه شعبان) معتكف شود، و روزه نذرى يا روزه استيجارى(هر چند ما در اصل عبادات استيجاريّه اشكال داريم) نيز بر عهده داشته باشد، مى تواند چنين روزه هايى را به هنگام اعتكاف نذرى بجا آورد، تا هم نذر اعتكاف را انجام داده باشد و هم روزه هاى واجب را. البتّه اگر به هنگام نذرِ اعتكاف، قصدش اين باشد كه روزه مخصوص اعتكاف بگيرد، نمى تواند قصد روزه ديگرى كند.

اگر نذر كند كه قسمتى از ماه ( مثلا نه روز يا پانزده روز) اعتكاف نمايد، مى تواند بطور پراكنده (سه روز سه روز) معتكف شود، تا آن مقدار كه نذر كرده كامل شود، مشروط بر اينكه نذرش انصراف به روزهاى پى در پى نداشته باشد، كه در اين صورت نيز بايد اعتكافش پى در پى باشد.