درصورتی‌که شوهرش حقّ شرعى خود را در مورد حضانت مطالبه کند و حاضر به طلاق باشد، نمی‌توان اجباراً صیغه طلاق را جارى کرد، ولى می‌توان مرد را وادار کرد که به مقدار متعارف به زن، حقّ دیدن بچه‌ها را بدهد و مرد باید از این امر امتناع نکند و مسئله حضانت غیر از مسئله حقّ دیدار است.
اگر محرم چند لباس دوخته بپوشد، بايد براى هرکدام یک كفّاره بدهد و احتياط واجب آن است كه اگر آن‌ها را توى هم كند و یک‌دفعه بپوشد، براى هر يك كفّاره جداگانه بپردازد.
اشاره برای همسر سابق( غیر از عده وفات که همسر سابق وجود ندارد) و غیر او اشکال ندارد ولی تصریح به ازدواج فقط از طرف شوهر سابق جایز است . نکته: 1- مراد از اشاره این است که لفظی بگوید که تصریح در ازدواج نباشد و غیر از ازدواج معنای دیگری را برساند(مثل اینکه غصه نخور، خاطر خواه داری و مانند آن)و مراد از تصریح لفظی است که جز معنای ازدواج نرساند (مثل اینکه بگوید من آماده ام با تو ازدواج کنم.) 2- پاسخ دادن زن نیز تابع احکام پیشنهاد خواستگار است در مواردی که در بالا ذکر شد و حرام است باید از جواب دادن پرهیز کند.
براى خواندن صيغه عقد موقّت كافى است بعدازآنکه مدّت و مهر معيّن شد، زن بگويد: «زَوَّجْتُكَ نَفْسِي فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُومِ» (من خودم را به همسرى تو در مدّت معيّن با مهر معيّن درآوردم) مرد نيز بگويد: «قَبِلْتُ» (قبول كردم) يا اينكه وكيل زن بگويد: «مَتَّعْتُ مُوَكِّلَتِي مُوَكِّلَكَ فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُومِ» (موكّله خودم را به ازدواج موكّل تو در مدّت معيّن با مهر معيّن درآوردم) وكيل مرد نيز بگويد: «قَبِلْتُ لِمُوَكِّلِي هَكَذا» (قبول كردم براى موكّل خودم همین‌طور).
هرگاه مشترى پول جنسى را که نقداً خریدارى کرده تا سه روز نیاورد فروشنده حق فسخ دارد و اگر پول آن متاع را داده باشد آن چیز در نزد فروشنده امانت است.
پدر نمىتواند هیچ‌یک از فرزندانش را از ارث محروم كند؛ و اموال او طبق قانون خدا ميان دختر و پسر تقسيم مىشود. فقط مىتواند وصیت كند كه به مقدار ثلث اموالش يا كمتر، به هر كس مايل باشد، بپردازند.
با توجّه به اینکه اگر اهل سنّت یک‌رکعت از امام عقب بيفتند تجافى نمى‌كنند (و به‌صورت نیم‌خیز نمى‌نشينند)، انجام اين كار براى شيعيان لازم نيست.
اگر از روى اضطرار لباس‌های متعدّد بپوشد كفّاره ساقط نمى‌شود؛ مگر اینکه كفّاره متعدّد موجب عسر و حرج شود.
اجازه شوهر در انجام واجبات و در سفر حج واجب شرط نيست، بنابراين زنی که مستطیع باشد بايد حج خود را بجا آورد؛ هرچند بهتر جلب رضايت شوهر است، ولى اگر مخالفت با شوهر موجب اختلاف شديد و عسر و حرج شود واجب نيست به حج برود.
شما بايد تسليم حكم خدا باشيد. حكم خدا اين است كه به مقدار متعارف بشوييد; بقيّه براى شما «پاك» است، هرچند حالت وسواس به شما می‌گوید نجس است، اين روشن‌ترین راه است و بسيارى از اين طريق درمان شده‌اند.
بايد به نيابت پدر حج بجا آورد و اگر به‌قصد خودش حج بجا آورده گناه كرده، ولى حجش صحيح است، امّا بايد در سال‌های بعد خودش يا كس ديگر، به نيابت از پدرش حج بجا آورد.
از سؤال استفاده می‌شود كه اين امر ضرورى است و در اين صورت معاينات مزبور اشكالى ندارد؛ و اگر در این‌گونه موارد پزشك كوتاهى كند مسئولیت دارد.
اعتکاف عبادتي است مستحب و در قرآن کريم نيز به آن اشاره شده است و هر زمانى از سال كه روزه در آن صحيح باشد جايز است. بنابراين در غير عيد فطر و قربان مى توان معتكف شد و بهترين زمان اعتكاف ماه مبارك رمضان، و با فضيلت ترين آن، دهه آخر اين ماه پربركت است.
درصورتی‌که 750 گرم باشد کافی است.
هرگاه خريدار از اوّل قصدش اين باشد كه پول جنس را از پول حرام بدهد، معامله اشكال دارد، ولى اگر از اوّل قصدش اين نباشد بعداً از حرام بدهد معامله صحيح است، ولى پول حرامى را كه داده است كفايت نمىكند، بايد مجدداً از پول حلال بدهد.
