جستجو آب در تنگی وقت
آیا در صورت تنگی وقت نماز لازم است برای آب جستجو نماید؟
هرگاه وقت نماز تنگ است و اگر جستجوى آب کند وقت مى گذرد جستجو لازم نیست، ولى اگر بتواند مقدارى جستجو کند همان مقدار لازم است.
هرگاه وقت نماز تنگ است و اگر جستجوى آب کند وقت مى گذرد جستجو لازم نیست، ولى اگر بتواند مقدارى جستجو کند همان مقدار لازم است.
در صورت یقین به باطل بودن نماز جمعه باید نماز ظهر را بخواند، نماز عصر صحیح است.
اگر منظور این است که خودش حج را بجا آورده ولی طواف نساء را انجام نداده و سپس دیگری را بهعنوان نائب گرفته در چنین صورتی عقد او باطل میشود و باید مجدداً نائب بگیرد و بعد از انجام طواف نساء مجدداً ازدواج نماید.
بدون رضایت آن دختر از مهریّه او نمى توان استفاده کرد. و اگر این کار را کرده اند، باید به شکلى رضایت او را جلب کنند.
اگر مکان نمازگزار متحرّک باشد بطورى که نتواند کارهاى نماز را بطور عادى انجام دهد، نماز او باطل است بنابراين، نماز خواندن در هواپیما اگر بتواند کارهاى نماز را صحيح انجام دهد اشکال ندارد و اگر از جهت تنگى وقت يا ضرورت ديگرى ناچار باشد نماز را در هواپیما بخواند و قبله دائماً در حال تغيير باشد بايد تا آنجا که مى تواند به طرف قبله برگردد و در حال برگشتن به سوى قبله چيزى نخواند.
چنانچه خلاف مقررات و مغایر مصالح حکومت اسلامی نباشد، اشکالی ندارد.
در صورت امكان بايد به مکه بازگردد و دوباره محرم شود و تلبيه بگويد و بقيّه اعمال را انجام دهد و اگر ممكن نيست همانجا قصد احرام كند و «لبّيك» بگويد و اگر بعد از تقصير يا حلق يادش بيايد، اعمالش صحيح است و نيازى به احرام و لبّيك نيست.
لعنت کردن کسى که علناً شراب مى خورد جایز است و حدّ آن هشتاد تازیانه مى باشد.
نذورات را باید طبق آنچه نذر کردهاند مصرف نمایند.
اگر عمره تمتّع را به سبب ريا، يا غير آن، باطل كند، احتياط واجب آن است كه حج اِفراد بجا آورد و پسازآن عمره مفرده انجام دهد و در سال ديگر حج را اعاده نمايد، مگر اینکه بتواند عمره را اعاده كند.
هرگاه در مکانی قرار دارد که اگر به جستجوی آب برود خطری او را تهدید می کند جستجو لازم نیست، ولى اگر بتواند مقدارى جستجو کند همان مقدار لازم است.
نيّت بايد خالص و براى اطاعت خداوند باشد و ريا كردن موجب بطلان عمل است.
اگر واقعاً حیوانات وحشی، موذى هستند و دولت قادر بر دفع آن ها نمى باشد، مردم مى توانند آنها را از بین ببرند.
هيچ شخصي نمیتواند با نذر کردن، کاري را بر ديگران واجب کند و چنين نذرهایی باطل است.
تا ضرورت قطعی وجود نداشته باشد باید از تنبیه بدنی خودداری کرد و به فرض ضرورت قطعی، باید طوری باشد که آسیبی به بدن نرسد و حتی سرخ و کبود نشود.