مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

از مصادیق رحم می توان از افرادی مانند پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، برادر، خواهر، عمه، عمو، دایی، خاله و فرزندان آن ها و ... نام برد.

تا آنجایی که خبر به حدّ تواتر نرسد و محفوف به قرائن اطمینان‌بخش نباشد، باید آن را به‌صورت خبر محتمل ذکر کند; نه خبر قطعى.

خبرنگاران شرایط خاصی دارند: وثاقت و امانت، هوش کافى براى فهم مطالب و حافظه قوى براى نگهدارى و حفظ مطالب و از همه مهم‌تر، بی‌نظری و حُسن نیّت و آلوده نکردن اخبار با سلیقه شخصى، ازجمله این شرایط است.

هرگاه ادامه رابطه با آن‌ها مفسده داشته باشد و یا ترک آن موجب نهی از منکر آنان شود می‌توان موقتاً آن را ترک کرد. در غیر این دو صورت، باید در حدّ واجب صله‌رحم کرد و درعین‌حال امربه‌معروف و نهی از منکر با زبان خوش فراموش نشود.

کم‌فروشی معنى خاصی دارد که در معاملات تصوّر می‌شود و مفهوم عامی دارد که هر کس از کار خودش کم بگذرد (و به‌اصطلاح بدزدد) مصداق آن خواهد بود؛ و در مورد خبر، اگر خبر را به‌طور ناقص و دست‌وپاشکسته نقل کنند، یا اصلاً بعضى از اخبار را نقل کنند و بعضى را نقل نکنند، شبیه آن است که کم‌فروشی کرده‌اند.

خبرنگار از طریق اطّلاع رسانى به افرادى که آماده انجام‌وظیفه در مورد این مبارزه هستند و همچنین از طریق افشاگرى در سطح جامعه، به‌ویژه اطّلاع رسانى درباره پیامدهاى سوء و اثرات زیان‌بار این تهاجم، می‌تواند غیرمستقیم کمک کند.

خبرنگار هم طبق ضوابط امربه‌معروف می‌تواند عمل کند; درجایی که احتمال تأثیر وجود دارد و ضررى بر آن مترتّب نمی‌شود و منکر بودن آن مسلّم است، باید به وظیفه امربه‌معروف و نهى از منکر عمل کند. مگر این‌که شغل او (که به‌عنوان یک واجب کفایى عمل می‌کند) به خطر افتد; در این صورت می‌تواند این کار را به‌طور غیرمستقیم انجام دهد; یعنى به‌وسیله دیگران.

این‌ها گروه‌هایی هستند منحرف و غالباً سودجو که براي رسيدن به اهداف نادرست خود این‌گونه مطالب را درست کرده‌اند و بعضي از فرق آن‌ها پول‌های هنگفتي از اين راه به دست آورده‌اند.

اسرار هیچ مسلمانى را نمی‌شود افشا کرد; مگر در مواردى که مصلحت مهم‌تر در کار باشد.

این کار از خرافات است از آن بپرهیزید.

البتّه رسانه‌های جمعى در جامعه اسلامى، وظیفه‌دارند اخبارى را که باعث پیشرفت و شکوفای اسلام می‌شود، یا جلو ضرر و زیان‌های محتمل (از داخل، یا خارج) را می‌گیرد، با نهایت دقّت و بى کم‌وکاست در اختیار آنان بگذارند؛ و هر خبرى تأثیر بیشترى در جهت فوق داشته باشد، اهمیت بیشترى دارد و اخبار بر اساس همین معیار درجه‌بندی می‌شود.

در این‌گونه امور باید مصلحت اهم نظام و جامعه در نظر گرفته شود. درصورتی‌که راه دفاع منحصر به این کار باشد و موجب وهن اسلام و جمهورى اسلامى نشود، اشکالى ندارد.

هرگاه ضرر نگفتن بیش از ضرر گفتن باشد، لازم است آن خبر بیان شود.

با توجّه به این‌که این عمل در روایات معصومین (علیهم‌السلام) وارد نشده، انجام آن به‌عنوان یک امر مستحب شرعى جایز نیست و سزاوار است ائمّه محترم جماعات مردم را به‌سوی مراسم و توسلاتی دعوت کنند که در روایات معصومین (علیهم‌السلام) واردشده است وگرنه ممکن است افراد منحرف براى وهن مذهب هرروز امر تازه‌ای اختراع نمایند و ناآگاهان را به‌سوی آن دعوت کنند.

نحسی عدد سیزده و روز سیزدهم فروردین از خرافات است، ولی گردش در طبیعت و دیدن آثار عظمت خلقت و تفریح سالم به‌دوراز گناه مانعی ندارد.