مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این کار حرام است.

نماز جماعت مقدّم است و هیچ‌چیز در مسجد نباید مزاحم نماز شود.

اگر كسى گوش و چشم او از معمول ضعیف‌تر يا بسيار قوی‌تر است اعتبارى به آن نيست بلكه اعتبار به گوش و چشم‌های معمولى است.

مسأله دو صورت دارد، اگر ثابت شود که خون مربوط به زخم یا دمل و رحم است غسل ندارد و طبق معمول باید وضو بگیرد و نماز بخواند و اگر خون مربوط به عوارض رحم بوده باشد استحاضه است و طبق وظیفه ی زن مستحاضه عمل می کند، البته اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.

ديه بر عهده صاحب‌کار نيست؛ مگر آن‌که قبلاً شرط كرده باشند كه ديه او درهرحال بر عهده صاحب‌کار باشد، يا قانون كار ايجاب كند و آن‌ها بر اساس قانون كار قرارداد بسته باشند.

هرگاه ابتداى اجاره را معيّن نكنند ابتداى آن بعد از خواندن صيغه يا تحويل گرفتن مال ‏است.

احتیاط آن است که طرفین به‌شرط عمل کنند.

حواله در صورتى صحيح است كه انسان بدهكار باشد، پس اگر به كسى بگويد قرض‌هایی را كه از تو بعداً می‌گیرم از همين حالا حواله می‌کنم صحيح نيست.

حرام نیست اما خلاف احتیاط است.

طولانی ترین عده را نگه می دارد و نیازی به نگه داشتن عده های متعدد نیست.

هرگاه معتکف يكى از محرّماتی كه موجب بطلان اعتكاف مى شود را حتّى از روى سهو و فراموشى مرتكب گردد، اعتكاف او خالى از اشكالى نيست.

احتیاط عمل کردن به این وصیت است.

اصل زیارت او باطل نیست؛ ولى این کارهاى حرام ثواب زیارت او را کم مى کند، یا از بین مى برد.

چند صورت دارد: 1. درصورتی‌که فایده کار در تمام شدن آن باشد و عامل کار را نیمه‌کاره رها نماید (مثلاً مقدارى دنبال گمشده بگردد و بعد رها كند) هیچ حقی بر جاعل ندارد. 2. اگر انجام دادن قسمتى از كار مفيد باشد (مثل اين‏كه قسمتى از لباس را بدوزد) درصورتی‌که مزد را براى اتمام كار قرار داده باز هيچ‏گونه حقّى ندارد. 3. اگر مقصود جاعل اين باشد كه هر مقدار عمل كند به همان مقدار مزد دريافت نمايد بايد مزد مقدارى را كه انجام داده به عامل بدهد.

بدل (مثل یا قیمت) آن از او گرفته می‌شود و در این صورت، رهن همان بدل خواهد بود. در ثبوت این حکم تفاوتی میان تلف کننده از راهن، مرتهن و غیر آن دو نیست.