قلع و قمع کردن درختان
آیا قلع و قمع کردن درختی که دارای جان و حیات است، و نیز سوزاندن و قطع آن موجب ضمان و گناه است؟
در غیر موارد ضرورت نوعی انحراف و کار حرامی است و در صورتی که متعلق به دیگران باشد ضمان دارد.
شامل شدن فروش زمین به درختان واقع در آن
شخصى زمینى را که در آن مقدارى درخت میوه و غیر میوه می‌باشد فروخته است; ولى در معامله، درخت‌ها ذکر نشده است، فروشنده می‌گوید: «درخت‌ها را نفروختم و خریدار عدواناً متصرّف شده است»، با توجّه به این مطالب آیا فروش زمین، درخت‌ها را هم شامل میشود؟ و مالک جدید زمین می‌‌تواند اشجار مذکور را قطع کند؟
اگر در عرف محل اشجار تابع زمین است و زمین را بدون اشجار نمی‌فروشند، آنها متعلّق به خریدار می‌باشد و قطع آنها جایز است و لازم به ذکراست که عرف محل به‌وسیله افراد اهل اطّلاع و خبره شناخته میشود.
اعتقاد به تقدس درختان
در بعضى از نقاط کشور، درخت‌هایی از قبیل درخت گز و انگور مشاهده میشود که عدّه‌ای از عوام نخ‌هایی به آنها گره می‌زنند و اعتقاد به تقدّس، یا شفا گرفتن، یا روا شدن حاجت و بعضاً شفاعت توسّط آن درختان دارند! و میگویند: «در صورت سست اعتقادى و شک نسبت به درخت، حادثه ناگوارى براى شخص پیش می‌آید!» عدّه‌ای درختان مزبور را متعلّق به امام على (علیه‌السلام)، یا حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام)، یا دیگر اولیاى الهى دانسته و میگویند: «ما به این درخت‌ها معتقد بوده و توسّل جسته و حاجت گرفته‌ایم؛ و کسانى که درختان مزبور را سوزانده‌اند، مصیبتى به آنها، یا فرزندان، یا بستگانشان رسیده، یا بیمار شده‌اند». خواهشمند است بفرمایید:اولاً: عقیده به تقدّس این‌گونه درخت‌ها چه حکمى دارد؟ثانیاً: آیا گره زدن نخ، یا بستن پارچه به این درخت‌ها و گرفتن حاجت از آنها جایز است؟ثالثاً: آیا سوزاندن، یا از بین بردن چنین درختانى به‌عنوان مبارزه با خرافات، باعث گرفتارى و مصیبتى براى سوزاننده، یا بستگان او، خواهد شد؟
این اعتقادات قطعاً از خرافات است و حاجت خواستن از آنها نوعى شرک می‌باشد و بر همه لازم است نهى از منکر کنند و پاداش خود را از خداوند بخواهند.
حکم سوزاندن درختان جوان و شاداب
آیا درختی که دارای جان و حیات است، سوزاندن و قطع آن موجب ضمان و گناه است؟
درصورتی‌که متعلق به دیگران باشد ضمان دارد؛ در غیر این صورت نوعی انحراف و کار حرامی است مگر اینکه ضرورت داشته باشد.
قطع کردن بعضی از درختان وقف شده جهت بیشتر شدن محصول
فردی تعدادی درخت گردو وقف کرده که محصول آن شبهای جمعه به مسجد برده شود باعنایت به اینکه فاصله درختان کم است و افراد آگاه میگویند چنانچه یک در میان درختان بیرون بیاوریم محصول مابقی زیادتر از کل محصول فعلی میشود آیا اجازه میفرمایید نسبت به قطع یک در میان انها اقدام نمایم؟
این کار جایز نیست.
نحوه تقسیم درختان موجود در زمین ارثی
آیا درختی که در زمین ارثی قرار دارد متعلق به همه است یا همان وارث که زمین به اسمش افتاده؟
درخت به‌صورت جداگانه محاسبه و تقسیم میشود مگر اینکه همه ورثه کبیر باشند و توافق به تقسیم به این شکل کرده باشند.
انتقال حق مغارسه به غیر و به ارث نرسیدن آن
شخصی قطعه زمینی را در اختیار دیگری قرار می دهد تا در آن بطور نصفه کاری درختان زردآلو با دور آن درختان تبریزی بکارد، حال سؤالات زیر مطرح می باشد:1- آیا غارس می تواند بدون اجازه مالک عرصه و در واقع صاحب پنجاه درصد مغارسه حق و حقوق خود یعنی دیگر پنجاه درصد مغارسه را به غیر منتقل نماید؟2- با فوت هر دو طرف مغارسه و از بین رفتن کلیه درختان فوق الاشاره و تبدیل زمین به زباله دانی ، آیا در حال حاضر و پس از گذشت سال ها ، وراث غارس مرحوم اجازه دارند بدون اذن مالک فعلی عرصه زمین مورد نظر، نسبت به احیاء مغارسه و تجدید اعیان درختان مذکور در فوق اقدام نمایند؟
1-بدون اجازه جایز نیست.2-آنها حقی برای این کار ندارند.
قطع درختانی که به‌شرط شراکت در زمین باغ در آن کاشته شده
دو نفر زمینى را معامله می‌کنند به این عنوان که مالک، زمین خود را به دیگرى واگذار می‌کند براى درختکارى و دیگرى هم درخت می‌کارد قرارشان بر این بود که بعد از بزرگ شدن درختان، زمین را با درختان نصف کنند اما بعد از رحلت طرفین، ورثه درخت‌ها را قطع نموده‌اند، بعد از مدّتى ورثه مالک زمین، برعلیه ورثه مالک درخت شکایت می‌کنند و میگویند این زمین مال ماست و به‌زور زمین را از آنها گرفته است آیا این کار جایز است؟
اگر درختان قطع شود، مالکیت هرکدام نسبت به سهم خود از زمین باقى است و هرکسی درخت‌ها را قطع کرده ضامن است.
خرافه بودن تقدّس درختان
در بعضى از نقاط کشور، درخت‌هایی از قبیل درخت گز و انگور مشاهده میشود که عدّه‌ای از عوام نخ‌هایی به آنها گره می‌زنند و اعتقاد به تقدّس، یا شفا گرفتن، یا روا شدن حاجت و بعضاً شفاعت توسّط آن درختان دارند! و میگویند: «در صورت کج اعتقادى و شک نسبت به درخت، حادثه ناگوارى براى شخص پیش می‌آید!» عدّه‌ای درختان مزبور را متعلّق به امام على (علیه‌السلام)، یا حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام)، یا دیگر اولیاى الهى دانسته و میگویند: «ما به این درخت‌ها معتقد بوده و توسّل جسته و حاجت گرفته‌ایم؛ و کسانى که درختان مزبور را سوزانده‌اند، مصیبتى به آنها، یا فرزندان، یا بستگانشان رسیده، یا بیمار شده‌اند.» خواهشمند است بفرمایید:اولا: عقیده به تقدّس این‌گونه درخت‌ها صحیح است، یا باطل؟ثانیاً: گره زدن نخ، یا بستن پارچه به این درخت‌ها و گرفتن حاجت از آنها جایز است؟ثالثاً: آیا سوزاندن، یا از بین بردن چنین درختانى به‌عنوان مبارزه با خرافات، باعث گرفتارى و مصیبتى براى سوزاننده، یا بستگان او، خواهد شد؟
این اعتقادات قطعاً از خرافات است و حاجت خواستن از آنها نوعى شرک است و بر همه لازم است نهى از منکر کنند و پاداش خود را از خداوند بخواهند.
